Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

MH17

Kort geleden zag ik beelden van onderzoekers tussen de wrakstukken van de MH17. Het waren, vermoed ik, nagespeelde beelden, maar het verbeeldde in ieder geval de werkelijkheid. Het waren beelden van de eerste zoektocht naar sporen.

In de verte rommelde de oorlog. Soms harder, soms zachter.

De onderzoekers moeten gevoeld hebben, hoe absurd alles was. De oorlog, waar duizenden doden waren gevallen en waar het doden nog steeds door ging. En niemand bekommerde zich om de doden. De families kregen bericht en soms een heldenverhaal, maar niemand bekommerde zich om de families. En deze Nederlanders, tussen de Oekraïners en de Oekraïners, die vijanden van elkaar waren, deze Nederlanders zochten in de wrakstukken naar sporen onder het wakend oog van de Oekraïners die, naar zou later blijken, aan de kant van de daders stonden. En wellicht wisten die Oekraïners dat ook wel. En elk stuk dat ze mee wilden nemen, werd gekeurd.

In de verte rommelde de oorlog.

De wrakstukken werden in containers geladen en gingen naar Nederland. Delen van lichamen gingen naar Nederland ter identificatie. Het was natuurlijk duidelijk dat iedereen dood was, maar de Nederlanders en Australiërs en Maleisiërs en anderen kregen allemaal een stukje om te begraven – met DNA vastgesteld van wie het was geweest. Die luxe kregen de Oekraïners natuurlijk niet. Als het meezat, kregen ze een lichaam, als het tegenzat een bericht en als het helemaal tegenzat ook dat niet. Russische soldaten die er sneuvelden werden verplaatst en er werd gezegd dat ze bij een ongeluk in Rusland waren omgekomen. De familie kreeg een verhaal dat niet klopte.

Maar de families van de inzittenden van de MH17 kregen de waarheid. En de daders zullen worden gevonden, daar twijfel ik niet aan. De Russische soldaten die de opdracht kregen en hun leidinggevenden zullen worden gevonden, maar ze zullen nooit voor een rechter verschijnen. De muis, Mark Rutte, die brulde, de Russen zullen natuurlijk nooit toegeven dat zij het hebben gedaan en dus nooit toegeven wie het hebben gedaan en dus nooit iemand uitleveren. Want in Rusland is de waarheid precies dat wat de regering wil dat de waarheid is.

Misschien komt er, na Putin, een andere regering. Eentje die deze waarheid wel wil vertellen. Als dat zo is, zal alle onderzoek overbodig zijn, want dan worden de enkele daders fluks uitgeleverd – als het politiek handig uit komt. Maar waarschijnlijker is dat het nooit politiek uitkomt. En dat de families zullen blijven wachten tot Mark Rutte eindelijk toegeeft, toe moet geven, als een bejaarde man aan het eind van zijn leven, dat hij toch zal rusten voor de daders gestraft zijn.

Ik wou dat hij dat nu zei. Maar net als in Moskou, wordt ook in Den Haag een werkelijkheid gemaakt die nergens anders bestaat dan in Moskou en Den Haag.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 7 juni 2018


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 1 stemmen 143



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
7 juni 2018
Grote leugenaar Vladimir Poetin, als jouw machtspositie jou meer waard is, dan de waarheid over de door jouw militairen vermoorde, onschuldige inzittenen van MH17, dan ben jij niet meer dan een strontvlieg voor mij!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)