Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Lichaam

Ik weet nog goed dat ik jaren geleden voor de eerste keer de uitspraak “Je bent niet je lichaam” ergens las. Dat was in de periode waarin ik self-helpboeken verorberde: Stop met vingerwijzen, neem verantwoordelijkheid voor je leven, vind de sleutel tot verandering bij jezelf, enz. Ik ontdekte dat de wereld van new-age self-empowerment een rariteitenkabinet was. Allerhande ideeën, de een nog buitenissiger dan de ander, passeerden de revue. Maar die ene uitspraak — Je bent niet je lichaam — die bleef plakken.

Het idee dat ik niet m’n lichaam ben intrigeerde mij en dat doet het nog steeds. Ik denk omdat het haaks staat op hoe de mens, en ik dus ook, normaal gesproken in het dagelijks leven staat.

Want eigenlijk zijn wij mensen best veel bezig met ons lichaam. Ga maar na: Bijna alles wat je van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat doet, heeft te maken met je lichaam: uit bed stappen, wassen, eten, fietsen, kletsen, vergaderen, lezen, schrijven, helpen, luisteren, knuffelen … Al die zaken gebeuren voor ieder mens met, door, voor of via zijn/haar lichaam, al dan niet in relatie tot andere lichamen. En dus ligt de identificatie met een specifiek lichaam voor de hand. Zeggen we niet dingen als: Ik had havermout bij het ontbijt; Ik zat in een volle bus; Ik vond die voordracht interessant; Ik sta achter de principes van de rechtstaat, enz., enz. En wie is dan die ik? Dat is de persoon die ‘s morgens om 7 uur opstond en ‘s avonds tegen twaalven weer naar bed ging en daartussen zijn/haar lichaam van hier naar daar heeft bewogen om zich met van alles bezig te houden.

Maar dat ik mijn lichaam helemaal niet ben, laat zich gemakkelijk bewijzen. Want neem bijvoorbeeld mijn handen. Ook al hebben die unieke vaardigheden, mijn handen bepalen niet wie ik ben. Hetzelfde geldt voor mijn benen. Als ik door een ongeval of ziekte mijn benen zou verliezen, houd ik niet opeens op te zijn wie ik ben. Mijn handen en mijn benen staan mij ten dienste, net als alle andere lichaamsdelen. Noch die lichaamsdelen afzonderlijk, noch de som van die lichaamsdelen zijn wie ik ben.

Dus als ik aan de uitspraak denk dat ik niet mijn lichaam ben, dan kan ik niet zomaar weer overgaan tot de orde van de dag en net als altijd eten, vergaderen, luisteren, fietsen, kletsen, enz. Want als ik het niet ben die al die dingen doet, wie doet die dingen dan? En als ik niet mijn lichaam ben, wie of wat ben ik dan wel?

Heb jij een idee?

Schrijver: Hanneke van Almelo, 13 juni 2018


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 1 stemmen 810



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)