Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Grenzenloos

Lauren:
'Het is 2 uur ‘s nachts, ik ben in een klein Turks vissersplaatsje genaamd Kudu Alba, aan de kust recht tegenover en in het zicht van Griekenland.
Ik ben hier om te spreken met een boer wiens familie hier al generaties lang een olijfplantage heeft. Zijn stukje land is een directe doortocht plek geworden voor mensen die vanuit Azië per boot willen oversteken om in Griekenland (Lesbos) aan land te gaan om Europa binnen te trekken.
Ik wil er meer van weten en hem vragen stellen over wat er gebeurt hier in dit dorpje aan de kust op de grens van Europa.'


'Fijn om u te ontmoeten, dank u voor uw toestemming om hier een gesprek met u te mogen hebben.'

Turkse boer:
"Mijn overgrootvader had hier al een olijf boomgaard, en na hem nog 4 generaties.
We verbouwen gewassen, voornamelijk olijven.
Daarnaast hebben we wat dieren, dat is wat we doen.
Hier in dit dorp is iedereen altijd aan het werk.
Iedereen heeft werk.
Het dorpsleven verloopt al eeuwen op deze manier.

Voordat de crisis begon, gingen de dorpsbewoners in hun eentje naar de velden om hun land te bewerken en hun gewassen te verzorgen.
Maar nu gaat dat niet langer.
Vooral voor de vrouwen is het niet vertrouwd.
Die kunnen nergens alleen naar toe.
Ze moeten met iemand samen die hen begeleidt.
Ook op hun eigen boerderijen en land.

Het begon allemaal in 2013.
Eerst langzaam; her en der kwamen af en toe een paar immigranten langs.
Maar nu trekken er duizenden elke dag door ons dorp.
Ons dorpje ligt aan de kust, waar de boten in het holst van de nacht landen; hier is waar de migranten wachten op de boten.
Al snel begon de criminaliteit en werden er misdaden gepleegd; het werd erger en erger.
De traffickers begonnen mensen te vermoorden met wie ze ruzie hadden, ook als dat migranten waren.
Niemand in het dorp kon meer naar z’n eigen veld om olijven te oogsten.
De traffickers hadden het land in beslag genomen.
Daarna werd het nog erger: ze kwamen naar m’n boerderij, trokken hun geweer en richtten dat op me en eisten geld van me.
Ze gedroegen zich als de maffia; deze mensen zijn levensgevaarlijk.
Als je hier filmt, moet je vreselijk voorzichtig zijn.
De traffickers kleden en gedragen zich bewust als migranten om iedereen te misleiden.
Wij zijn hier nu allemaal doodsbang.
Ik ben 55 jaar oud, en loop nu rond met een pistool als ik op mijn land ben om de bomen en de dieren te verzorgen.
Er zijn nog op z’n minst 20 dorpjes zoals het onze langs dit stukje van de kust. Ik schat dat er een miljoen vluchtelingen zijn doorgekomen, alleen al langs deze kustlijn."

(later, Lauren vertelt)

'Ik ben net terug van dit gesprek met deze lokale olijfboer en eerlijk gezegd ben ik tot in mijn botten geschokt van wat hij had te zeggen.
Ik denk niet dat we vaak stilstaan bij wat er gebeurt aan de Turkse kant van deze migrantencrisis.
Het is bepaald niet zoals we ons dat als buitenstaanders voorstellen.
Ook deze Turkse mensen voelen dat hun eigen land hierdoor negatief wordt beïnvloed.
Er is veel onduidelijkheid over de open grenzen regeling van de Europese Unie met de eigen Turkse regering.
Dat had ik niet eerder gehoord.
Ons wordt verteld over de racistische vooroordelen van de Europese nationalisten en dat mensen niet binnen mogen.
Dat ze zich niet willen aanpassen.
Maar ook de Turkse mensen ervaren een groot cultuurverschil met de immigranten uit het Midden Oosten.
Er vindt een clash plaats, een botsing en een crisis hier ter plekke vóórdat mensen Europa binnengaan..

(fragment uit de film “Borderless” van Lauren Southern, zie de link onder aan deze column)


Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=ZQ_fz9EW5Iw

Schrijver: Ton Hettema, 26 mei 2019


Geplaatst in de categorie: actualiteit

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
27 mei 2019
...en Londen en Brussel maar zeuren over die backstop...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)