Vlees en Bloed en .....
Waar waren we ook alweer gebleven?
O ja, de energiebron van de mens. Waar komt de energie vandaan die energieke Nederlanders zo energiek maakt.
Voor degenen die deze weken (dagelijks?) naar de Tour de France keken, moet deze vraag, dit mysterie, deze anomalie, wel als een zwerm gieren boven de karavaan van pezige, tanige, onvermurwbaar voortzwoegende pédaleurs hebben rondgecirkeld; nieuwsgierig en weetgierig als wij mensen nu eenmaal zijn om onze hongerige breinen met het smakelijke, inspirerende en verheffende voedsel van nieuwe inzichten te verlevendigen.
Dit verschijnsel (het rondcirkelen van de mentale vogel, die een meta-proces in zich om heeft gaan) (in dit geval, kijkend naar de Tour, door zich af te vragen: waar halen die jongens de energie vandaan?) (en is het standaard antwoord uit de school-catechismus allesverklarend, dekkend en vol-ledig?) betekent in mijn opvatting dat er een afdeling in onze lichaam-geest-ziel (enzovoorts) entiteit vertoeft, die z'n energie uit een andere bron ontvangt dan de schappen van de plaatselijke supermarkt.
En wie luistert naar de oeverloze verbale braakpartijen van de commentatoren, zal ongetwijfeld (met onze centrale vraag alert zwevend boven de gedachteloos chipsverorberende maalkaken) de onweerstaanbare neiging hebben gevoeld om het perpetuum mobile van hun clichés een halt toe te roepen met de woorden: mijne zeergeachte en zeergeleerde heren, is het wellicht een idee om behalve de klankvormende organen eveneens het zo van deelname verstoken denkvermogen hieraan te koppelen? (of het minder begripvolle equivalent daarvan)
Om mijn stelling dat wij niet van water en brood alleen leven en niet slechts uit vlees en bloed bestaan, te schragen, wil ik erop wijzen dat aan het gedrag van de heren fietsatleten duidelijk is waar te nemen dat hun mate van energiekheid van een aanzienlijk groter aantal factoren (energiebronnen) afhankelijk is dan datgene wat ze assimileren via hun bidonnetjes en energy-bars.
Velen onder u zullen het boekje kennen dat Joris van den Bergh heeft geschreven onder de titel: 'mysterieuze krachten in de sport', dat ingaat op de wonderlijke verborgen reserves die uit de menselijke machine te voorschijn kunnen worden geroepen, en zijn op de hoogte van fenomenen als 'second wind', 'vleugels krijgen' en 'in vorm zijn'; de sportwereld barst ervan uit z'n voegen.
Dit fascinerende onderwerp van het beschikbaar komen van onverwachte en onverklaarbare energieën, dat het door mij verguisde, want hulpeloos tekortschietende, paradigma van organisch materiaal als belangrijkste voedingsbron meedogenloos het ravijn in laat storten, opent de poorten van levende bibliotheken vol diepzinnige beschouwingen en geboekstaafde verschijnselen die nooit ter sprake komen in de wandelgangen van de eerder genoemde leerfabrieken en in de tredmolen van door dagelijkse maatschappelijke vereisten verblinde corridors van onwetendheid.
(wordt misschien vervolgd)..
Geplaatst in de categorie: sport