Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Voetbal is geweest.

Na het WK voor vrouwen met een prachtige tweede plaats voor onze Oranje-leeuwinnen heb ik afscheid genomen van de voetbalwereld. Na decennia lang het voetballen gevolgd te hebben ben ik bij het begin van de competitie 2019-2020 afgehaakt.

Niet omdat het spel minder goed wordt gespeeld dan vroeger. Ik geef toe dat de spelers van nu over meer techniek, snelheid, tactisch inzicht en conditie beschikken dan de spelers van vroeger. Als je oude beelden ziet van Benfica tegen Real Madrid (begin jaren zestig?) in het Olympisch Stadion onder leiding van onze Leo Horn dan slaat de schrik je om het voetbalhart hoeveel ruimte de toenmalige sterspelers als Gento, Di Stefano en Eusebio kregen.

Nee, waarom ik ben afgehaakt heeft als hoofdreden de enorme sommen geld die de spelers kosten (van 80 miljoen voor beginnende spelers kijkt niemand meer op) en de gigantische salarissen die spelers opstrijken (€ 250.000 per week: kassa!). Neymar schijnt bij Real Madrid een salariseis van een miljoen per week neergelegd te hebben, maar dat was zelfs de multimiljonairs van Real Madrid te gortig.

Wat kan ik aan die salarisgekte doen? Héél weinig: maar als 50% van de toeschouwers afhaakt: wat gebeurt er dan met die domtorenhoge salarissen?

Een tweede reden is dat wedstrijden vertraagd en ontsierd worden door enorm veel aanstelgedrag, waarbij overtredingen van tegenstanders veel erger moeten lijken dan ze in feite zijn. Robben verstond de kunst als geen ander neer te storten als een stervende zwaan hoewel hij amper geraakt was. En navolgers van Robben zijn er in dat opzicht genoeg: meerdere spelers in bijna elk elftal. Bij de vrouwen zag je dit gelukkig nog veel minder.

Wat ik ook niet heel erg bewonderde – mijn derde overweging - zijn de tattoos op de zichtbare lichaamsdelen van de heren voetballers. Lichaamontsierend in mijn ogen, die er pijn van deden. Ook dat was bij de met hun paardenstaart zwaaiende vrouwen een stuk minder erg.

Genoot ik het laatste jaar dan niet van de VAR? Ja én nee. Positief als de VAR een aperte fout kon rechtzetten (de handsbal van Maradonna, dat kan gelukkig echt niet meer...) maar negatief als dubieuze interpretaties wel heel erg veel tijd kostten en nog meer vaart uit het spelletje haalden.

De voorlopig laatste reden: er is zoveel voetbalaanbod op zoveel verschillende dagen en tijdstippen dat ik er geen zin meer in had het voetbal te blijven volgen.

Ik geniet nu van een zee van tijd: geen wedstrijden meer, geen samenvattingen, geen geouwehoer (Derksen!), geen transferberichten en geen krantenverslagen meer. En eindelijk tijd voor een doorwrochte column in plaats van een gratuite bewering.

Schrijver: Victor S., 6 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: sport

4.8 met 4 stemmen 229



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
catrinus
Datum:
30 augustus 2019
Beste Victor
ik heb met je te doen, wat een drama. Eens voetballiefhebber, dan blijf je dat toch. Over die dikke bedragen ben ik het helemaal met je eens, maar ja dat is de marktwerking. De overkoepelende voetbalorganisaties zullen gewoon weer een quotum moeten vaststellen aan het aantal buitenlandse spelers in een club. Bijvoorbeel 3 per clubs, met dispensatie voor de kleine voetballanden zoals San Marino, Faeröereilanden, IJsland, Luxemburg en dergelijke landjes -afhankelijk van aantal clubs en actieve voetballers. Dat is veel eerlijker. Die grote voetballanden kunnen alles opkopen. Half Ajax wordt weer opgekocht - erg jammer.
Maar wat heb ik toch van hun voetbal genoten. Die tattoes zegt misschien iets over hun intelligentie? Bij Hockeyers en volleyballers zie je dat niet volgens mij. Maar goed het heeft verder geen invloed op het voetbal zelf lijkt me. En zelfs dan blijft er nog genoeg over toch. Messi, Ronaldo, De ligt, Ziyech, van Dijk, de Jong, straks Malen en ihattaren, Bergwijn. Doe je zelf niet te kort Victor, blijf er nog even bij. Ik voorspel dit miljoenenbal blijft bestaan, maar over 10 jaar of al eerder, zal het b.v. aangepast worden zoals ik denk dat het zal moeten. Want altijd zij het dezelfde clubs uit landen die de cup winnen en dat wordt men op den duur beu. En daar zit straks mede ook de groei en populariteit in van het vrouwenvoetbal. Eerlijk gezegd ben ik ook een selectieve kijker geworden en kijk zo af en toe eens.
Sterkte Victor
Naam:
Max
Datum:
6 augustus 2019
Bravo Victor. In de tijd van Pele, Cruijff, Eusebio en al die anderen kon het nog. Transferbedragen waren te overzien en scouts reisden Europa en Latijns-Amerika af op zoek naar 15- en 16-jarige talenten. Een doelpunt werd met een juichgebaar gevierd, niet om de kijker als een debiele verslaafde te behagen met een waanzingrimas. Tatoeages kwamen alleen bij inboorlingen en zeetuig voor en kaal bestond niet, alleen echte, ongeverfde haren. Het emo-tv gehalte is booming business geworden.
Alle al dan niet door hun ouders gepushte talentjes zouden niet voor hun 25e weggekocht mogen worden. Zo blijven we zitten met de armada's van vijf UEFA-landen: vreemdelingenlegioenen die niemand meer herkent, omdat niemand de namen van de Afrikanen en Zuid-Amerikanen kan onthouden...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)