Met uw welnemen..
Vanochtend op onze zondagsochtendexcursie liepen we goedmoedig en vrijwillig in de fuik van een kleinschalig sociaal gebeuren. De tekenen van wat ons wachtte waren al van verre zichtbaar, toen we al snel opmerkten dat de individuen die we tegenkwamen niet de standaard kenmerken vertoonden van argeloze zondagsochtendwandelaars (de -s achter zondag is een gedwongen keuze van de spellingscontrole). Het waren vooral de speciale gesoigneerdheid en de suggestie van savoir-faire van de heren, die de aandacht trokken.
Terwijl we verder liepen naar onze vaste bestemming: de vijver van het kasteel, om onze aldaar wonende vriend de schildpad te begroeten, zagen we meerdere manspersonen met bepaalde gelijksoortige kledingattributen (nu zonder -s) die ons archaïsch of te nadrukkelijk quasi-aristocratisch voorkwamen, alsmede met opvallende schedel-, kaak-, en aangezichtsbegroeiingen, dan we aan de spelingen van vrouwe Wispeltura konden toeschrijven. Hier vond iets plaats dat een zeer bepaald segment van de Nederlandse burgerij aanlokte.
Onze speculaties omtrent de aard van de gelegenheid die ons ten deel zou vallen mochten wij gewichtig of waardig of competent genoeg bevonden worden om toegang te krijgen, werden al gauw overdonderd door de meer dan levensgrote afbeeldingen van een bekende literaire bon-vivant die ons van verre op het netvlies werden geworpen. Wij stonden oog in oog met een van de grootste figuren die de Nederlandse literatuur ooit heeft voortgebracht: een Heer van Stand zoals die slechts eens in de paar eeuwen, en wel in de legendarische omgeving van het eigenzinnige dorpje Rommeldam, kan worden aangetroffen.
We hebben het hier natuurlijk over Olivier B. Bommel, de onnavolgbare gentilhomme-parvenu wiens verzamelde wederwaardigheden in maar liefst 29 goud op snee gebonden luxe banden in verschillende van de eenvoudige marktkraampjes te koop werden aangeboden, a 60 Euro per stuk. U snapt dat ik even in dubio stond om te overwegen of het resterende deel van ons maandbudget toereikend zou zijn, maar mijn praktische gezellin -die dit aanvoelde- doorbrak deze mijmering kordaat door mij tamelijk doortastend weg te voeren.
Om u een voorstelling te kunnen maken: de oprit naast de rozenborders van de kasteeltuin werd bevolkt door een bonte verzameling adorerende verzamelaars van de rijke geestesproducten van Maarten Toonder, die geëntameerd, ruimhartig, rondborstig, praalhanzerig, verguld en/of zelfbewust langs de uistallingen van Bommel-parafernalia flaneerden op zoek naar wat er niet mocht ontbreken in hun uitpuilende, naar schimmel riekende zolderkamertjes; of in hun brandschone, streng geordende en gecatalogiseerde verzameling, waarvan elk origineel item in een vetvrij doorzichtig plastic mapje was ondergebracht. Dit laatste was aannemelijker, gezien de mate van verzorging die aan het uiterlijk van de aanwezige liefhebbers was besteed.
Geen betere locatie dan het bescheiden kasteel van Rozendaal, met zijn prachtig onderhouden tuinen, fonteinen, schelpengrotten, oranjerie, versteende leeuwen, foliantenbibliotheek en eetzalen, zou dit kleinschalig fijnzinnige evenement kunnen faciliteren. Terwijl mijn vrouw onze wandeling met de hond voortzette naar verdere dreven, baadde ik mij in de verrassende weelde van een schat aan gedeelde nostalgie. Ik sprak een schrijver van 'n hele serie beschouwende boeken over het Bommel-fenomeen, en praatte terloops of gericht met de vele aanbieders van Bommel-gerelateerde artikelen: boeken over Bommel, over Toonder, oude uitgaves van strips, auto- en biografieën, t-shirts, posters, wekkers, postzegels, verzamelde in albums geplakte strip afleveringen, krantenartikelen, et cetera.
Pas toen ik naar mijn binnenzak tastte om te betalen voor een kleurig met Bommel-afbeeldingen bedrukte boxershort, bemerkte ik dat mijn geliefde haar taak als bewaker van ons gezinsbudget heel serieus neemt.
Ze had mijn portemonnee gerold..
Geplaatst in de categorie: vriendschap