Ik zal toezien
Onlangs las ik het boekje 'Ik zal handhaven' van Dato Steenhuis (2019). Het is een inleiding van hoe handhaven in Nederland is geregeld en tegelijk een pamflet hoe slecht handhaven in Nederland is geregeld.
Bij tal van instanties komt hij steeds terug op dezelfde problemen: veel aandacht voor beleid en weinig aandacht voor de uitvoering. Dit herken ik. Het doet mij denken aan een veel ouder boek – de Dramademocratie van Elchardus (2002). Hierin wordt een mechanisme beschreven dat volgens Elchardus steeds weer opduikt in de Belgische politiek, maar dat ik ook herken van de Nederlandse politiek. Elchardus hangt het op aan de processen rond Dutroux, maar je zou het in Nederland net zo goed kunnen ophangen aan de brand op 1 januari 2001 in de kroeg in Volendam en vuurwerkramp op 13 mei 2000 in Enschede. En vele, vele andere incidenten.
De reactie is steeds weer geschokte kranten, televisie of digitale media en dus geschokte politici, vervolgens komt er een onderzoekscommissie en tenslotte komt er nieuw beleid. En dat nieuwe beleid leidt tot wat Steenhuis waarneemt: heel veel beleid. Politici schermen zich voortdurend van de werkelijkheid af met beleid. Is er een probleem? Beleid. Sommige problemen zijn niet weg te krijgen, maar een politicus blijft daadkracht tonen door te zeggen dat hij bezig is met beleid.
Steenhuis neemt de gevolgen waar. Heel veel mensen zijn bezig met het maken van beleid. Dat ziet hij bij vrijwel alle handhavingsorganisaties. Er is één uitzondering: het CJIB. Dat werkt met computers en leidt wel tot vervelende beslissingen voor de achterban van politici, maar de mensen hebben het er ook naar gemaakt: ze reden te hard.
Maar verder is er een verhouding 80 – 20 van overhead en uitvoerders. Dit is bij de politici, de rechterlijke macht, de brandweer en ga zo maar door 80 – 20. Dat lijkt mij verschrikkelijk en ik hoop dat het niet waar is.
Maar als het waar is, hebben de als paddenstoelen opgeschoten organisaties een goede naam gekregen. Om handhaving efficiënter te maken hebben we heel veel toezichtinstellingen gekregen. Die zouden efficiënter en effectiever kunnen handhaven. Maar om dat te kunnen, moeten ze steeds meer administreren en aan de ministeries vertellen. Er moet gecontroleerd worden. En zo komen deze toezichtinstellingen nauwelijks verder dan toezien.
Bij de volgende verkiezingen maar eens zien wat er in de verkiezingsprogramma’s staat…
Geplaatst in de categorie: actualiteit
1b. heeft niets met het onderwerp te maken.
2. Oh, dat wist ik niet.
1b: Wordt dit geld besteed aan de ziektekosten van verkeersslachtoffers?
2: Ja: gevoelens van machtswellust, sadisme, bedilzucht, gebrek aan empathie, arrogantie van leeghoofdige zelfingenomen politici en ambtenaren..
Ik ken niet de gedachten van alle politici die de hoogte van de boetes hebben bepaald. Jij wel, Ton?