Desintegratie & Piëteit

[Interview met de bekende antropoloog en socioloog Professor Doctor Honoris Causa: Lucas Peeperkorn over het Sinterklaasfeest in seculiere, religieuze, kosmische, filologische en cultureel neutrale context]

TH: Waarom hebt u zich specifiek in dit onderwerp verdiept?
LP: Aangezien ik gisteravond naar de jaarlijkse pantomime ging kijken om mijn hart te laven aan de onbedorvenheid en onbevangenheid van de jongste generaties dorpsgenoten en hun ouders, en aangezien ik me wederom verbaasde over de onzichtbare en onvoorspelbare impact die de intocht van de legendarische goedheiligman en zijn gevolg van medewerkers uitoefende op de afdelingen van mijn innerlijke belevingswereld die buiten het bereik liggen van mijn bewuste manipulatievermogen (afgezien van het vermogen van het brein om via cynische of laatdunkende oordelen dat natuurlijke, spontane proces te dwarsbomen), leek het me opportuun om dit cyclische spektakel van vrijgevigheid, plezier en dankbaarheid; deze allegorie van de werking van kosmische en menselijke wetmatigheden, vanuit een originele invalshoek te belichten.

TH: Kunt u een voorbeeld geven van uw benaderingswijze?
LP: Laten we kijken naar de titel, waar we zien dat het woord ‘gratie’ een consideratie opwerpt die aangeeft dat deze ‘essentie’ belichaamd wordt door de figuur van Sinterklaas, die zich omgeeft met de juiste tastbare en etherische attributen als: kleding, opmaak, attitude, pathos, waardigheid, regalia en insignia om in staat te zijn deze rol naar vermogen te vervullen; de Sint (die de volkse versie draagt van de naam Nicolaas; een naam die elke gewone doorsnee persoon hier te lande, elke Jan Piet of Klaas, herkent); een naam die duidelijk maakt dat elke gewone jongen opgetild kan worden door datgene wat in het befaamde lied ‘Amazing Grace’ wordt bezongen: een universeel krachtveld dat mensen kan omgeven wanneer ze een bepaalde onzelfzuchtige taak uitvoeren, dat hen helpt om de wijsheid en daadkracht te genereren die ervoor nodig zijn.

TH: Hoe bent U op deze opmerkelijke titel gekomen?
LP: Wel, toen ik het eerste woord van de titel ‘zag’ en de maatschappelijke onrust van de laatste jaren omtrent dit vroege Boogschutter ritueel erbij betrok, ‘verscheen’ in tandem daarmee het tweede woord van deze aanhef dat de voorwaarde vertegenwoordigt, als innerlijke zielhouding, die nodig is voor degene die deze allegorische processie op zijn merites, zijn diepe inbedding in de collectieve psyche en zijn verbinding met de fylogenetische archetypen van ons mensenras wil doorgronden, voelen en exploreren.

Dit woord ‘Piëteit’, dat qua klank bestaat uit de jongensnaam gekoppeld aan het begrip ‘tijd’, draagt de veelkleurige betekenis die ergens zweeft tussen ‘toewijding’, ‘bezieling’, ‘devotie’, ‘enthousiasme’, ‘inzet’, ‘liefde’, ‘loyaliteit’, ‘trouw’ en aanverwante menselijke voortreffelijkheden, die alle worden vertegenwoordigd door de schare anonieme (zwart is de afwezigheid van kleur) (want onbaatzuchtige) helpers, die de vele extraverte taken voor hun rekening nemen die horen bij het abele spel dat, zoals gezegd, een aardse vertaling is van de manier waarop het kosmische spel van interactie plaatsvindt; een mini-replica van de werking van de wetten van de macrokosmos: zoals boven – zo ook beneden.

TH: Wat zijn volgens U de oorzaken van de recente controverses?
CP: Het is mijns inziens niet verwonderlijk dat de afwezigheid van deze geestelijke eigenschap van piëteit het hele sint en piet gebeuren zal doen ineenstorten of desintegreren; een reële dreiging die door velen wordt gevoeld, maar die niet door de bevoegde autoriteiten wordt onderkend en uitgedragen.
Voor hen zal dit pleidooi voor het bewaken van de rijke traditie van dit speelse doorgeven van universele menselijke verbondenheid met zijn hogere bestemming evenveel waard zijn als een handvol pepernoten..

TH: Dank U hartelijk voor dit interview, en succes met uw missie.
CP: De dank is geheel mijnerzijds.

sint en piet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 4 stemmen 120