Trump: de schaamte ver voorbij
3 november is de laatste dag van de verkiezingen in de Verenigde Staten van Amerika voor het presidentschap in de periode 2021-2024.
Tegenover elkaar staan de Republikein Donald Trump en de Democraat Joe Biden. Trump een relatieve nieuweling met slechts 4 jaar ervaring in de politiek, Biden een zeer ervaren rot met 45 jaar ervaring.
Trump heeft de 4 zeer onrustige jaren van zijn politieke leven besteed aan het berijden van zijn stokpaarden. Met het benoemen van conservatieve rechters op talloze plekken is hem dat uitstekend gelukt. Belastingverlaging voor de rijken. Maar op vele andere gebieden heeft zijn optreden tot chaos geleid, het meest zichtbaar bij de bestrijding van het covid19-virus. Tweedracht zaaien, ook in de bondgenootschappen, leek zijn sterkste punt.
Hij heeft een groot aantal door hem zelf aangetrokken medewerkers ontslagen eenvoudigweg omdat ze niet meer pasten in zijn wisselende en vaak tegenstrijdige optredens.
Wonderlijk dat hij nog door zovelen bij de verkiezingen gesteund wordt. Van de reactionaire blanke rijken en middenklasse kan ik dat nog wel begrijpen. Ook van de hun eigen vrijheid lievende Amerikanen die per se over eigen vuurwapens willen beschikken.
Maar van vrouwen en christenen begrijp ik dat veel minder.
Van vrouwen niet omdat Trump manifest vrouwonheus is: ik herinner aan zijn uitspraak dat er geen enkel bezwaar bestaat om vrouwen in hun kruis te grijpen.
Van christenen begrijp ik het niet omdat hij nergens uitstraalt dat hij begaan is met het lot de misdeelden in onze samenleving: de armen, de verdrevenen, de onderdrukten. Kennelijk vinden veel van de orthodoxe christenen het voldoende dat hij met zijn retoriek het leven van de ongeboren vruchten beschermt. Zij stemmen op de boodschap en niet op de boodschapper.
Maar het moet hen toch ook deren dat Trump in houding en werkwijze de schaamte ver voorbij is. Hij schaamt zich nergens voor: niet dat hij geen belasting betaalt, niet dat hij openlijk overspel pleegde, niet dat hij zijn tegenstanders systematisch probeert te belasteren, niet voor zijn ontelbare leugens, niet dat hij de corona-crisis heeft veronachtzaamd, niet dat hij de democratische waarden en instituties - ook rondom de verkiezingen - ondergraaft: werkelijk nergens voor.
En dat is een nieuw fenomeen in de politiek. Zijn tegenstanders, vaak keurige mensen zoals zijn voormalige tegenstrever Hillary Clinton-Rodham, zijn daar totaal niet op berekend.
En omdat zijn optreden van aanvaller én slachtoffer bij ieder item hot news is, gaan mensen langzaam maar zeker geloven dat er wel wat in zit in wat de Donald zegt.
Hopelijk keert vanaf 3 november het tij en krijgen we weer een president die op basis van fatsoen zijn immens moeilijk werk gaat doen. De eerlijkheid gebiedt daarbij te zeggen dat Trump eerder door een minuscuul klein virus zal zijn verslagen dan door een politiek zwaargewicht, hoe bewonderenswaardig de carrière van Joe Biden tot nu toe was.
Geplaatst in de categorie: politiek