Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Het rode hutje

Deze donkere winteravonden terwijl het buiten regent en stormt, de corona rond waart en op televisie zelfs geen film meer is met Doris Day, wordt valt het leven soms wel wat zwaar. We kijken elkaar aan en vragen ons af of er ooit een einde komt aan deze ellende.

Ik moet dan denken aan het rode hutje. Het rode hutje staat in Noorwegen. Ik en mijn vrouw wandelden over de hoogvlakte van Noorwegen die, vergeleken met de Nederlandse polder verre van vlak is. We stonden op een bepaald moment op die hoogvlakte op een hoogte en keken uit over het wondermooie landschap van kleine struiken, mossen en meren. En ergens aan het eind van dat uitzicht stond het rode hutje.

Mijn vrouw was al een tijdje moede van het wandelen. We wandelden van hut naar hut en vandaag was de langste wandeling. Eigenlijk zat ze door haar energie heen en onze chocoladerepen waren ook al op. Ik wees haar op het hutje: daar gaan we heen! Ze keek, het was ver. Ze wilde haar pak neerzetten en vervolgens erbij gaan zitten, maar ik sprak haar moed in. Je hoeft alleen maar één stap vooruit te zetten. En daarna nog een. En dan nog een. En als je dat lang genoeg doet, dan zijn we er.

Het was te ver om haar te tillen.

En ze was te moe om te protesteren. Ze zette de stap. En nog één. En zo verder. Onderweg zag ik een salamander, maar ik wees haar er niet op, zodat ze alle energie kon steken in de volgende stap. En langzaam, maar zeker, zoals dat gaat, kwam het rode hutje dichterbij of beter: wij kwamen dichterbij het rode hutje, want het hutje deed geen stap onze richting uit. En zo kwamen we toch bij het rode hutje.

Mijn vrouw gooide haar rugzak af en liep direct door naar het matras. Daar ging ze liggen. En slapen. Ik keek naar haar rode gezicht en was trots. Sindsdien helpt dat rode hutje mij als we weer voor een lang traject staan waar het einde niet in zicht is. Als je maar de goede kant op gaat is een simpele stap een stap vooruit. Elke stap afzonderlijk is best te doen. Het is het aantal dat je nekt, maar het gaat alleen om de volgende stap. Als je je daar op concentreert, dan kom je altijd bij het rode hutje.

En zo komen we door deze tijd.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 21 januari 2021


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.2 met 8 stemmen 183



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
21 januari 2021
Als het rode hutje maar geen fata morgana is.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)