DE LEIDENDE EN LIJDENDE LIJDERS

Je hoort het wel eens – het is een emotionele en begrijpelijke reactie, maar niet realistisch. Als je het hoort, beste lezer, kun je ervan op aan dat je te maken hebt met een machthebber die spreekt over een onderdaan of in ieder geval iemand die geen macht heeft.

Je ziet het overal. Zo zie je het bij de herindeling van Haren, waar professoren, doctoren en juristen ervan worden beschuldigd dat ze een onrealistische wens hebben. In dit geval gaat het om het voortbestaan van hun gemeente.

Maar je ziet het ook bij racisme. Zo werden negers, toen ze nog zo genoemd werden, als emotioneel en soms zelfs hysterisch beschreven. Ze konden niet plannen en konden niet rationele beslissingen nemen. Daarom moesten verstandige witte mensen dat voor hen doen. Later, toen slavernij was afgeschaft en zelfs nu, nu negers niet meer bestaan, is het soms niet veel anders. Ook nu zijn ze niet altijd in staat helder te denken.

Of vrouwen. We kennen de beschrijvingen uit de 19e eeuw. Vrouwen zouden een land niet kunnen besturen, omdat ze irrationeel zijn. Ze zouden gevoelsmatige beslissingen nemen en als ze protesteerden waren ze zonder uitzondering hysterisch.

De arbeiders die zich aansloten bij het socialisme kregen hetzelfde verwijt. Ongeschoold, dom, irrationeel. Als zij de macht zouden krijgen, zou het land ten onder gaan. Of degenen die in Indonesië in opstand kwamen tegen het Nederlandse bewind. Wij, verstandige witte mensen, moesten hen beschaving bijbrengen. Dat we het deden door hen eronder te houden, was uitermate verklaarbaar. En niemand zei daarachter, zoals Balkenende, toch? Zo zeker was men toen.

We hebben te maken met een vooroordeel van machthebbers en een logische reactie van de onderdrukten. Mensen die aan de ene kant van de scheidslijn lijden aan tunnelvisie en comfortabel achter een verdedigingslijn van agenten of soldaten, of in de neoliberale tijd wurgcontracten, en mensen aan de andere kant die lijden onder de knoet. De lijdende leiders en de lijdende lijders. Of korter nog: de samenleving bestaat dan uit leidende en lijdende lijders.

Want aan het eind is misschien de ene groep wel rijk en de andere arm, ziek en ellendig, maar geen van de groepen is gelukkig, omdat beide groepen bang zijn. Beide groepen zijn bang voor de andere groep.

- - -

ps. In wikipedia wordt 'leider' doorverwezen naar leiderschap. De zoekterm 'lijder' levert niets op (30-3-2021). Zelfs dit democratische platform wordt door de leiders beheerst.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 1 april 2021

janrlunsinghome.nl

leiden lijden leiderschap Haren vrouw neger rascisme kolonialisme

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 133