Sweeping
Mijn vertrouwen in ‘de boven ons gestelden’ was anderhalf jaar geleden grenzeloos. Als Mark zijn nationale voorstelling hield met sidekick Hugo was ik een en al oor en stelde me open voor de redelijke argumenten en de rustgevende voorstelling van zaken. Soms streng als meester Cornelisse uit mijn oude tweede klas Openbare Lagere School, soms optimistisch, maar altijd met die open blik en de sonore intonatie die niets anders zei dan:
‘Geloof in mij en het komt allemaal in orde’.
Dat geloof was al voor de Toeslagen Schande, Omtzigt en alle ongelofelijke blunders tijdens anderhalf jaar corona ver weggespoeld.Maar telkens als zijn aangetaste gezag definitief ineen dreigde te storten, en je als verbijsterde burger dacht:
‘Nu kan hij toch echt niet anders dan met een zak over zijn hoofd de Kamer uit kruipen’, dan gebeurde er iets. Een ramp, een moord iets extreems waardoor hij het premiers masker weer op kon zetten en zijn vertrouwde rol wist op te pakken, ‘saved by the bell. ’Zelfs demissionair gaat hij er prat op dat ze hem nu niet meer weg kunnen sturen.
Zo ook nu: Rutte ergens in Limburg voor een ondergelopen brug. In dat eeuwige witte maatoverhemd met die veel te nadrukkelijk opgerolde vrije tijds mouwen en die mimiek op standje diepe betrokkenheid.
Je ziet bij wijze van spreken de buitenlandse lijken in de stroom achter hem voorbij drijven.
Tussen de gekraakte caravans, doorweekte knuffels en auto’s die als omgekeerde meikevers met de pootjes omhoog op de golven dobberen.
‘Triest voor de mensen, persoonlijk geraakt, kabinet, ramp, fonds, etc.’
Tot de Joris van Poppel van dienst aan hem vraagt of er ook een link is met klimaatverandering.
En dan komt het:
‘Ik hou er niet van op zo’n moment als dit ‘sweeping statements’ te maken’.
Hitte- en vloedgolven, tornado’s, hagelstenen als tennisballen. Het klimaat neemt ons 50 jaar eerder te grazen dan de bedoeling was. Alle seinen staan op donkerrood. Iedere Europese regeringsleider eist vandaag urgentie in de uitvoering van alle denkbare maatregelen. Timmermans heeft er speciaal zijn baard voor laten staan.
En wij hebben een Jan Salie die rustig door wil polderen en net als zijn verwende en achterlijke- kunnen we wel op ‘fekansie’ – volk zijn knopen telt.
‘We moeten wel rustig kunnen blijven BBQ’en’. De grenzeloze arrogantie, terwijl we de 3 procent reductie niet eens meer halen.
Ik las in de krant een pleidooi om al dat korte termijn denken eens in te ruilen voor een blik op de eeuwen en de generaties die nog komen.
‘Geen sweeping statements’…, je verstand staat stil.
19 juli 2021
Geplaatst in de categorie: actualiteit