Ophef over de hef
Mijnheer Bezos laat een bootje bouwen. In de werf Oceano in Alblasserdam wordt een pleziervaartuig voor mijnheer Bezos gebouwd, dezelfde man die ook als eens een ruimtevaartreis mogelijk maakte voor hemzelf en een paar passagiers. Zijn doel is daar geld mee te verdienen, maar dat mag ook wel, want dat ruimtevaartreisje was behalve volstrekt zinloos ook duurder dan het bootje. Het bootje kost namelijk nauwelijks meer dan 400 miljoen dollar.
Overigens een bedrag dat ik niet op mijn spaarrekening heb staan.
Maar nu moet dat bootje langs de hef. De hef is een spoorbrug in Rotterdam. Het middendeel van die brug kan omhoog zodat er ooit zeeschepen onderdoor konden en later, toen zeeschepen te hoog en te breed werden, kustvaarders. Sinds 1993 rijden er overigens geen treinen meer over de hef, zodat de brug daar zinloos staat te wachten op de sloop. Ondertussen mag slopen niet meer, want de Rotterdammers wilden hem als industrieel monument niet kwijt en zijn erin geslaagd de brug voor de sloop te redden door hem aan te wijzen als Rijksmonument. Hij mag dus niet weg.
Maar het schip kan er niet onderdoor.
Dat is geen probleem, want Bezos is de rijkste man ter wereld met miljarden meer op zijn spaarrekening dan nummer twee en dus kan Bezos best de kosten van de sloop en wederopbouw van de brug betalen. Hij verdient dat er overigens zo weer bij door een heleboel spullen aan heel veel mensen te verkopen via zijn monopolistische bedrijf Amazon. Onder die spullen overigens heel veel Chinese en heel veel zinloze spullen.
Maar de Rotterdammers willen de hef nog steeds niet kwijt. Sterker: ze protesteren tegen het afbreken van de hef voor één dag. Je zou zeggen, mensen die zo kort zonder de hef kunnen, kunnen nooit op vakantie. Het zou mij echter niet verbazen dat die mensen nu op wintersport zijn en als ze dat niet zijn, zullen ze zeker en vast wel vaker dan één keer in het vliegtuig stappen. Ik denk namelijk niet dat veel arbeidzame en werkloze Rotterdammers aan de onderkant van de samenleving, de mensen die wel het hele jaar in Rotterdam zijn, de zin ervan inzien om een brug die niet wordt gebruikt niet eens één dag af te laten breken door iemand die het gewoon betaalt.
De Rotterdamse raadsleden zullen ook wel om gaan en anders geeft Bezos ze wel een fooitje van een miljoen, zodat ze iets leuks kunnen kopen. Dat verdient hij er toch snel genoeg bij, want belasting hoeft hij niet te betalen. Too rich to be taxed, zoals de Amerikanen zeggen.
Maar toch vind ik het een teken van de tijd dat mensen zich druk maken over een museumstuk, een ongebruikte brug, terwijl het echte probleem is dat Bezos veel en veel te veel geld verdient. Of krijgt. Verdienen doet hij het niet, want hij betaalt geen belasting en hij buit zijn eigen mensen ui. En erger nog, hij buit de leveranciers uit om producten zo goedkoop in de markt te zetten dat iedereen ze bij hem koopt en nergens anders, totdat hij de enige winkel in de wereld heeft en hij kan vragen wat hij wil. Rotterdam, ooit een trotse wereldhaven vol werkende arbeiders is nu trots op zijn verleden – een museumstad. Rotterdam is niet meer trots op zijn bedrijvigheid, maar op een brug die niet meer wordt gebruikt. En die brug moet wijken voor een plezierbootje van een miljardair. Dat is de wereld van vandaag. Het wordt er niet mooier op.
En dan heb ik het nog niet eens over de eigenaar van de scheepswerf die het bootje bouwt. Die komt ook niet uit Rotterdam. Of Alblasserdam. Die zit te zonnen in zijn tuin in Oman.
home.nlGeplaatst in de categorie: actualiteit
Hef
134
Geef je reactie op deze inzending: