Hoed u voor politici die luisteren
In de Mellenhorst in Haren zaten op 9 maart acht op een rij om vragen te beantwoorden over integer bestuur. Het doel van de politici was om gekozen te worden en het doel van de organisatie was om ze te verleiden tot een belofte.
Dat laatste lukte. Het eerste niet. Ik zat tussen twee oud-raadsleden van Haren die mij influisterden hoe beschamend ze alles vonden. De stellingen gingen maar over één ding, integer bestuur, en uit de antwoorden bleek volgens de twee oud raadsleden dat het intellectuele niveau van het stelletje provinciale politici bedroevend was. Dom, dat was het woord.
Maar ik zat daar als onderzoeker. Ik zit altijd als onderzoeker en ik heb me prima vermaakt. Ik zag acht politici worstelen en ik zag hoe de meesten beloofden te doen wat de burger vroeg. ‘Wij luisteren naar de burger’, zeiden zes van de acht. En ‘wij zeggen wat wij doen en doen wat wij zeggen’ oreerden ze. Wat niemand zei, ook de gespreksleider niet, is dat burgers de vervelende eigenschap hebben, dat ze allemaal wat anders zeggen. Je weet dus nooit wat die luisterende politici horen als ze naar burgers luisteren. Burgers spreken elkaar voortdurend tegen en daarom hebben we politieke partijen met standpunten bedacht waar die burgers op kunnen kiezen.
Op die manier kan de burger iets zeggen. Maar als zes van de acht partijen niet voor de verkiezingen zeggen wat ze horen, weten de kiezers totaal niet waar ze voor kiezen. Dat zag je bij de grote winnaar vier jaar geleden: Forum voor Democratie. De partijgenoten van Forum kwamen er achter dat ze het volstrekt oneens met elkaar waren en velen renden de partij uit. Eén van die velen was een statenlid van Forum, die een tijdjes onafhankelijk was geweest, maar nu lijsttrekker van BBB. Tel uit je winst. Iemand bovenaan zetten van wie bekend is hoe trouw hij is.
Maar goed, aan het eind van de avond kregen alle politici de vraag of ze een verzoek aan de Noordelijke Rekenkamer steunden, dat er een onderzoek moest komen naar de herindeling van Haren. Alle partijen beloofden dat te verzoeken. De meesten konden niet meer anders, want ze hadden beloofd naar burgers te luisteren. Eén ging zelfs zo ver, dat ze het verzoek ook aan de rekenkamer van Groningen konden doen. Degenen die nog aan het woord kwamen stemden ook daarmee in. Zo eensgezind zie je politici eigenlijk alleen in China of Rusland.
Maar het moet gezegd, er zaten twee politici in die niet beloofden te luisteren. Dat waren de VVD en de Partij voor de Dieren. Andere notoire partijen met standpunten zoals GroenLinks, PvdA en het CDA waren er niet, maar de VVD en Partij voor de Dieren hadden standpunten en, dat vond ik toch wel heel ontroerend en democratisch: ze hadden verschillende standpunten!
Het waren de enigen voor wie mijn applaus gold aan het eind van de avond.
home.nlGeplaatst in de categorie: actualiteit
provincie
162
Geef je reactie op deze inzending: