En nu is het aan ons, dûh

Een boek een titel als ‘En nu is het aan ons’ stuit me altijd wat tegen de borst. Het doet me meteen terugdenken aan de verstandige woorden van Willem Drees die uitlegt dat de politiek de burger nooit het gevoel kan geven dat de burger veel invloed heeft. Dat kan niet in een land met acht miljoen inwoners, schreef Drees, en dus ook niet met het dubbele. Zelfs digitale middelen helpen niet. Het zal dus nooit aan ons zijn.

Het boekje van Eva Rovers met deze titel viel me echter aan alle kanten mee. Het is niet aan ons, niet altijd en ook helemaal niet aan ons, maar slechts aan een selecte groep die wordt geloot. Dit levert een burgerberaad op dat een bepaald politiek probleem kan tackelen. Dit heeft gewerkt in Ierland. Volgens Rovers gebeurt het overal op de wereld, maar ik heb daar zo mijn twijfels. Er zijn eerder tientallen voorbeelden dan honderden, vrees ik. Eén van de oorzaken is dat het ook moeilijk is en aan hoge eisen moet voldoen. De loting met een goede afspiegeling van de samenleving hebben en dus niet alleen gediplomeerden en schreeuwers. De organisatie moet ruimte bieden dat iedereen aan het woord is en dat iedereen begrijpt waar het over gaat. De deskundigen moeten worden geselecteerd als deskundigen en niet als lobbyisten. En tot slot moet de uitkomst door de politiek worden overgenomen.

Dit sluit aan bij wat ik schreef over referenda. Neem de uitslag, was mijn wanhoopskreet, neem de uitslag in naam van Oranje en de democratie over! Dat Rutte de uitslag van het Oekraïne-referendum niet overnam is begrijpelijk, hij kon het niet, maar dan moet je er ook geen referendum over toelaten. Nu zitten we met de fantast Thierry Baudet in de Tweede Kamer.

Terug naar het boekje van Eva Rovers. Ze schreef het in de hoop dat het kabinet Rutte het zou gebruiken om het klimaatprobleem aan te pakken. Dat is niet gebeurd. In plaats daarvan heeft Remkes rapporten geschreven en die met zijn goed doorrookte stem toegelicht, waarna ze door Rutte netjes in de lade zijn geschoven, omdat boeren en industrie niet blij met de uitkomst waren. Een burgerberaad had dat beter gedaan, hoewel ook dan boeren en industrie niet blij met de uitkomst zouden zijn geweest. Maar het is eenvoudiger Remkes te negeren dan een burgerberaad, mits die voldoende aandacht krijgt en mits die goed wordt voorbereid en mits het parlement de uitkomst overneemt.

Rovers staat nu aan de zijlijn. Rechts heeft gewonnen en lijkt helemaal geen interesse te hebben in een burgerberaad, doodsbenauwd dat burgers iets anders gaan willen dan zij zelf zeggen dat de burger wil. Ik zou zeggen: jammer. Niet dat ik nu lid van D66 word, maar burgerberaden lijken me zinvol – en Rovers beschrijft goed op welke manier dat kan.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 15 februari 2024

janrlunsinghome.nl

burgerberaad democratie D66 Ierland

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 3 stemmen 58