Mijn vriend Javad
Mijn vriend Javad is plotseling overleden. Het is al meer dan een maand geleden, maar omdat ik hem zelden zie, heeft het wat langer geduurd voor ik er achter kwam. Ik appte hem of ik langs kon komen, volgende week, maar ik kreeg gek genoeg geen reactie. Na de vraag, hoe het met hem ging, antwoordde iemand met zijn telefoon: ‘Javad is overleden’.
Het duurde daarna nog enkele dagen voor ik contact had met iemand die mij meer kon vertellen, maar nu weet ik hoe het zat. Daar ga ik nu verder even niets over vertellen, maar wel iets over hoe ik hem kende.
Hij was hier als vluchteling uit Iran. De PVV kon zich geen verschrikkelijker oord van herkomst bedenken, maar Javad was een hard werkende Nederlander die op allerlei verschillende manieren zijn geld verdiende. Als transporteur van vlees naar slagers tilde hij halve koeien. Als chef in een supermarkt bracht hij het aantal diefstallen sterk omlaag. Als eigenaar van een taxibedrijf had hij een vast contract met IKEA: hij bracht de cursisten die van over de hele wereld kwamen van Schiphol naar Delft of Leiden en terug. Dit taxibedrijf ging failliet, toen de Nederlandse overheid hem verdacht van misdadig handelen. Hij had twee boetes, maar elk ander bedrijf zou daar niet zo hard voor zijn gepakt, maar het bedrijf van Javad wel.
Later gaf de overheid hem gelijk. Er was sprake van etnisch profileren. De voorlaatste keer dat ik hem zag, werd de hoogte van zijn rechtvaardige schadevergoeding onderzocht. De overheid kennende verwacht ik dat dit natuurlijk veel te lang gaat duren en dat de compensatie veel te laag gaat uitvallen.
Javad ging het echter niet om het geld, maar om het feit dat hij nu wist dat de overheid erkende dat ze hem ten onrechte hadden veroordeeld. Ik vroeg hem of hij niet een enorme hekel aan de overheid had gekregen, maar nee, dat was niet zo. Hij was de Nederlandse overheid nog steeds dankbaar dat ze hem ooit had uitgenodigd om als vluchteling uit Pakistan te komen.
Dit soort mensen wil de PVV dus tegenhouden, denk ik dan, omdat de Nederlandse samenleving dit soort mensen niet aan kan.
Later sprak ik een andere vriend. Die had een verklaring voor Javads standvastige dankbaarheid. Let wel, zei hij, Javad komt uit een land waar de overheid iedereen elk moment voor wat dan ook kan arresteren. Dat was onder de Shah niet anders dan nu. Javad was corrupte overheden gewend, dus kon hij dankbaar zijn voor die uitnodiging. Javad was niet van plan zich deze dankbaarheid af te laten nemen.
Hoe dan ook. Javad was een bijzondere man. Het is bijzonder hem gekend te hebben en een eer dat hij mij vriend noemde.
home.nlGeplaatst in de categorie: actualiteit
Iran
112
Geef je reactie op deze inzending: