Het kan altijd erger
Het kan altijd erger. Met dat zinnetje parafraseer ik iemand die waarschuwde voor wachten op het beste voorstel met de woorden: het kan altijd beter.
Toen Ronald Reagan aan de macht kwam, hadden we niet te maken met een krachtige president, maar wel met een krachtig presidentschap. Naar verluidt regeerde mevrouw Reagan. Destijds konden vrouwen nog geen president worden. Ondanks dit moet gezegd worden dat Reagan zijn baan uitstekend acteerde en voldoende mensen overtuigde van zijn succes als president – vooral toen de muur viel. Natuurlijk viel die niet, omdat Reagan de uitgaven op defensie verhoogde of omdat hij tegen het beton blies. De muur viel, omdat te veel mensen te lang niet meer in de ideale staat van het communisme geloofden. Maar dat maakte niets uit: Reagan was de man die de koude oorlog won.
En die vervolgens ruim baan gaf aan het neoliberalisme. De economie groeide als kool, de uitgaven van de overheid daalden en op termijn zouden tal van publieke werken falen, maar dat gebeurde pas lang nadat hij zijn twee termijn had beëindigd. Het klimaatprobleem, dat toen al duidelijk werd, schoof Reagan met hulp van de oliemaatschappijen succesvol onder de mat. Maar het kon erger.
Bush Junior heeft het klimaatbeleid niet opgepakt. Hij heeft de economische politiek van Reagan niet verbeterd, maar heeft wel oorlog gevoerd. Heel veel oorlog. Zijn grootste oorlog was die tegen Irak. Een stomme oorlog die vooral, en dat werd toen al voorspeld, chaos zou opleveren. Bush was de vader van de IS, de huidige meer radicale Taliban en de president die Guatanamo Bay opende, omdat hij de mensenrechten niet op het grondgebied van de Verenigde Staten zelf durfde te schenden. De wetenschapper Zimbardo vond, na een lange studie, dat niet alleen de soldaten van Abu Graibh, maar ook Bush voor het martelen door de rechter had moeten worden veroordeeld. Maar het kon erger.
Trump is erger. Hij heeft het land vier jaar lang chaotisch geregeerd. Heeft mogelijk staatsgeheimen verraden aan Poetin, niemand anders dan Poetin was er bij, heeft een poging tot staatsgreep gedaan en is opnieuw gekozen tot president, omdat de Amerikanen niet in staat zijn rechtszaken voor rijke mensen binnen vier jaar af te ronden. Het eerste wat hij zegt dat hij overweegt om Groenland met het leger binnen te vallen.
Bush viel Irak met het leger binnen, maar die deed nog alsof er een reden was. Het was een leugen, zou later blijken, maar hij deed nog alsof. Trump vraagt zich hardop af of Denemarken wel recht op Groenland heeft, en als dat niet zo is, kan Amerikaan het eiland wel veroveren. Bush viel een politieke tegenstander aan, maar Trump overweegt een bondgenoot aan te vallen.
Maar zo erg zal het toch niet worden?
Geplaatst in de categorie: actualiteit