Verstandig standhouden
Een Oekraïense mevrouw, geen naam gezien, sprak een heel verstandig woord. ‘Hij is nu eenmaal gekozen,’ zei ze, ‘we hebben het ermee te doen.’ Ze is mogelijk minister of iets dergelijks, maar in ieder geval wijs en niet in paniek.
We hebben het ermee te doen. Daar zit een man met het grootste overheidsbudget en het machtigste leger ter wereld en die is zo corrupt als de neten. Hij wil Oekraïne best helpen, maar dan wil hij er wel iets voor terug. ‘Jullie hebben zeldzame grondstoffen, als je die aan mij geeft, help ik jou,’ zegt de kolonist. Mogelijk zegt hij exact hetzelfde tegen Poetin.
Als voorzet van de onderhandelingen stelt de Verenigde Staten zich op als een ware vriend van de misdaad. ‘De door Rusland bezette gebieden krijg je niet terug, we gaan geen troepen sturen, je mag je soevereiniteit behouden en Europa moet het maar oplossen, maar hoeft niet bij de besprekingen aan te schuiven.’ Het is alsof in een klein winkeltje in Madrid een sterke dief in gevecht is met een uiterst felle, maar niet erg sterke winkeleigenaresse en dat de politie binnenstormt en zegt dat de dief in ieder geval mag houden, wat hij al heeft en dat iedereen meteen moet stoppen met vechten. In ruil voor ook nog wat spullen uit het schap, wil de politie ook nog wel garanderen dat de dief niet meer spullen uit de winkel meeneemt, maar, zo zegt de politie ‘ik blijf natuurlijk niet in de winkel. Vraag maar aan de burgers of die je willen helpen.’
De grootste macht ter wereld is in handen van een notoir corrupte leider die macht verovert om er zelf beter van te worden en de rest van de wereld, inclusief al zijn kiezers, moeten maar aan hun buren vragen of die kunnen helpen. Zelfredzaamheid, zou Rutte dat noemen. Hij staat er dan ook lachend bij, maar weet dat het niet deugt. Toch durft hij er niets van te zeggen. De wispelturige bandiet uit het Witte Huis zou zomaar een nieuw decreet kunnen ondertekenen dat zijn werk nog lastiger maakt.
Europa zou Oekraïne steunen, ‘whatever it takes’, zei Rutte als premier nog in zijn beste steenkolenengels. De Verenigde Staten is nu een land dat Oekraïne steunt en neemt, ‘whatever we can take’: we jatten wat we jatten kunnen.
We kunnen er boos op worden, maar we moeten de wijze Oekraïense vrouw maar als voorbeeld nemen. De crimineel is gekozen. We hebben het ermee te doen.
home.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
Oekraïne
106
Geef je reactie op deze inzending: