Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Een kwestie van kiezen

Het was een waterkoude woensdagavond. Twee ouden van dagen, een man en een vrouw, betraden de stationsrestauratie op Utrecht Centraal. De schuifdeur was maar heel even open geweest. Toch brachten ze aardig wat tocht mee, deze bezoekers. Ze gingen zitten aan een tafeltje bij het raam. Hun jassen bleven aan, een verkoudheid had je zo te pakken. Als het al geen longontsteking was.

De vrouw praatte hard, en ook nog eens bijna aan één stuk door. Af en toe mocht de man wat zeggen. Toen de bekende vraag werd gesteld bijvoorbeeld: of ze een keus hadden kunnen maken. Dat was niet zo moeilijk op een plek als deze. Allebei bestelden ze hetzelfde: koffie met appeltaart. Omdat ze daar zin in hadden. Of omdat ze maar één keer leefden, dat kon ook.

Mochten die twee misschien nog een beetje genieten? Dat viel niet mee, zo in deze donkere dagen voor Kerst. De man (78) had nog niet zo lang geleden zijn vrouw verloren en de vrouw (70) een poos terug haar man. Ja, gedeelde smart was halve smart. Hoe je het ook wendde of keerde. De vrouw wist niet wat het was, maar ze had het nog nooit zo moeilijk gehad als dit jaar.

Ze vertelde dat ze van eerlijkheid hield. Die duurde het langst, nietwaar. Want wie kon je vandaag de dag nou nog helemaal vertrouwen? Niemand toch, als we eerlijk waren? We leefden wat dat betreft in een rare tijd. In een hele rare tijd, dat kon je wel stellen. Zelfs een kanariepietje werd tegenwoordig gejat.

Aha, daar kwamen de koffie en de appeltaart. Lekker. "Dank u wel hoor", zei de vrouw. De man liet zich in soortgelijke bewoordingen uit. Daarna begonnen ze te genieten, onderwijl druk doorpratend over dat wat ging komen en dat wat was. Wat dat ook mocht zijn en zijn geweest. Over één ding waren ze het roerend met elkaar eens: het leven werd er niet goedkoper op.

Schrijver: Quirijn Metz, 18 december 2007


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.6 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.430

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Watze Elgersma, 17 jaar geleden
Een liefdevolle observatie, goed gezien en nog beter opgeschreven!
Antonia, 17 jaar geleden
Martin Bril zat aan één van de andere tafeltjes en keek vanachter z'n krant goedkeurend mee. Wat mij -en misschien hem ook wel- bezighoudt is of het met slagroom was, de appeltaart. En vooral of het dan versgeklopte was of van dat nare spul uit een spuitbus. Wat is er nou helemaal nog echt tegenwoordig?
Frank F. van Keeren, 17 jaar geleden
Dit is het soort columns waarvoor je geen reden kan bedenken om ze mooi te vinden. Maar eigenlijk heb je zo'n reden ook helemaal niet nodig :-)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)