Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

De val van De Cobra

Mijn lief kan een aardig moppie fietsen, maar de Tour de France kan haar niet boeien. Onbegrijpelijk. Drie weken fietsen biedt meer drama dan alle opera’s, songfestivals en het complete werk van William Shakespeare. Heroïek, verering, leugens, bedrog, verraad, broedermoord en machtspelletjes. En dat allemaal tegen schitterende decors van lieflijke weiden, ruige bergen, romantische dorpen en paradijselijke valleien, gedecoreerd met alpinopetjes en gulle glazen wijn.

De held van de zoveelste schone Tour was een Italiaanse etter (is dat geen tautologie?) met de naam Ricco. Een perfecte naam voor een man met ambities. Zijn bijnaam spreekt echter nog meer tot de verbeelding: De Cobra. Vrienden maken is niet zijn talent. In zijn jonge carrière stond hij al op heel wat tenen maar bergop fietsen gaat hem goed af. We zagen hem vliegen op de flanken van de Pyreneeën.

En ja, als mensen vliegen, moeten we argwanend zijn. De val van Ricco kwam voor zijn ster goed en wel gerezen was. En we zagen gendarmes van het type Louis de Funes een spektakel bouwen rond de arrestatie. In Frankrijk kan je beter verkrachter zijn dan dopingzondaar. Als het aan justitie ligt gaan deze misdadigers op de fiets direct het cachot in.
Wat een theater!

Was de tour werkelijk een schone sport dan begreep ik de desinteresse van mijn lief. Ik zou misschien zelf ook wel afhaken.
Want Parijs dat is een mooie stad, maar zonder epo wel een beetje ver.

Schrijver: Harry van Dooren, 19 juli 2008


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.2 met 11 stemmen 2.402



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)