Onder de douche
Een kwartier naar mijn tenen staren geeft mij alle antwoorden. Problemen, dilemma’s, twijfels: allemaal tot niets verpulverd. Wat verdwaalde vlokken sop kriebelen aan mijn tenen. Ik kijk ernaar en barst uit in lachen om mijn kwetsbare mens-zijn.
Ik drijf een beetje af in warme waterstromen die van boven komen, mijn haartjes zijn nat. Zachtjes masseren de stralen mijn rug en bij de gratie daarvan voel ik hoe ik almaar schoner wordt. Al dat vuil van alledag verdwijnt.
Op zulke momenten krijg ik altijd inspiratie voor teksten, boeken en literaire bewoordingen die ik bij het dichtdraaien van de kraan alweer vergeten ben. Want alles spoelt het putje in, incluis de antwoorden op vraagstukken en die ongeschreven literatuur.
Daarom het volgende. Dat ik fruitig als na een onweersbui altijd de badkamer verlaat. Meestal hevig riekend naar mijn exotische shampoo.
Nu nog tandjes poetsen en naar bed.
28 jul. 2008
Geplaatst in de categorie: literatuur