Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Je veux de l'amour - liefdesverhaal

Het is nu of nooit, m’n ogen tranen en ik schiet vol. Er zit veel in mij. Ik moet het kwijt. Welkom in m’n hoofd. Misschien dat ik niet slim ben maar ik ben ook niet dom. Men is verbaasd en men lacht mij uit.
Ik ben alleen voor deze wereld veel te traag. Laat me razen, loop naar de maan. Woede waar je door moet gaan. De hersencellen gaan kapot. Waar ik niet tegen kan. Werd ik weer op een dweil hevig verliefd? Nam ik haar plotseling gloeiend anaal? Foei foei foei en we hebben weer gedronken en we hebben weer zo’n spijt. Moet gedaan zijn voor eens en voor altijd! Bij koninklijk besluit.

Liefste zuster ontferm je over mij. Arme donder alleen in huis. Weemoed, regen homo’s negers, joden. Glitter en glamour. Blonde kapsters en voetbalgoden. Op m’n kopke steeds minder haar met m’n hersens in de knel. En m’n ballen hangen veel te laag waar ik niet tegen kan. Ik ben niet slim ik ben niet snel. Wat was ook alweer de vraag? Was het gisteren of vandaag? Wat was ik ook alweer van plan? Alleen een ezel zit ermee.

In m’n hoofd is alles heel eenvoudig. Want ik, ik hou van voetbal, geen stress aan mijn lijf. Ik hou van Hollanders, alles moet kunnen niks mag. Hun café’s sluiten op tijd, dat is pas gezelligheid. Op het Leidseplein staat een café, de Russen namen alle huizen mee. Schrijvertje wacht op een idee. Sahara! Geef mij maar de Sahara. Rijden op kamelen. Tsjoenka tsjoenka tsjoenka. Olé met mijn kameel overzee. Sahara!

Laat me u vertellen wat me overkwam. Bij het Noordzeestrand. Waar ik de Heer nog zag spuiten. Oh madame Praline, weet je nog hoe het ging. Dat ik zei ik kom hier voor jou en jij doet zelfs open. En ik zeg niet ‘ik wil je’ en ‘ik wil met je naar bed’. En ik krijg niet gezegd wat ik zeggen wou. Dat is dat ik hier kwam voor je… je postzegelverzameling. Oh wat heb je zo een mooie postzegels. Ik wil zo graag je postzegels zien.

Oh madame Praline – zij houdt van vrijen, en dat doe ik ook. In een kano, op het strand, in de lift op de tram. Zij houdt van ikke. Ikke ben zeer vereerd en ik twijfel hevig als ze even mediteert. Ik ben de hofnar en ik buig zeer diep voor haar. Als ik klein bij je mag liggen laat ik alles voor je staan.
Schatje ik wist niet dat dit bestond. En ze zeggen dat het zondig is. Ah, zou het kunnen dat God straft. God ik geloof u niet. U zit daar in naam van de Heilige Koe. En u spreekt het klootjesvolk toe. Het is heel erg, heel erg allemaal. Ben je niet blij, ze schuiven jou naar voren. Je mag plat zijn, nu moet je scoren. Vier keer op een rij, ja dat heb ik graag. Ja dat waren wij.

Ze zeggen veel te veel. Oeioei – ruik ik frustratie. Zoveel eeuwen achterklap. Niemand wiegelt zo met haar middenstandsrunderonderstel. Hoe hevig is de gloed. Ik wil je hier. Bij mij. De rest is larie en apekool. Nooit meer stoppen, rock en roll. Sire schenk ze nog eens vol. Je veux de l’amour. Eindelijk eens Actie! Hengsten zonder pardon! Trek het je niet aan! Hier in je hitte… Actie Actie!
Oh was ze toch maar bij me. Ik wou da’k haar kon lijmen want zo is er geen houden meer aan. Ze weet niet wat ze doet. En ze doet het zo verschrikkelijk goed. Ze doet het precies hoe het moet.

Oh madame Praline, de griet, ze kan net niet. En morgen ook al niet. Dat is pech. En pech dat is klein bier. Waarom moet ik zo lijden. Ambrosia wat vloeit mij aan? De laatste keer wisten we het weer niet meer. Meisjes ze maken ons kapot, mijnheer. Ze willen je bedotten, ze komen zelden klaar, mijnheer. O het zijn toch zulke schatjes niets laten ze van je heel. En we huilden hete tranen. Liefde, dat is hun hele zaligheid. Aiai de pijn van het zijn. Plots ben ik stapelgek op jou
Toen heeft zij mij vastgenomen. Eens goed wrijven trek het je niet aan. Niets heeft nog zin zonder jou. Is het niet gezellig voor elkaar de hel te zijn! Tobben is voor schakers, ik ben een zanger zonder meer.


Dit is een hommage aan Raymond van het Groenewoud voor zijn 60e verjaardag. Kriskras samengesteld uit versregels in zijn bundel liedteksten 'Je veux de l'amour'- Nijgh&Van Ditmar. De zinnen zijn meestal combines van mij. Dertig jaar geleden woonde ik een concert van Raymond bij op een groot plein in Brussel en sindsdien ben ik verkocht. De ik-figuur boven is - hoe oneerbiedig - een kruising tussen hem en een gedroomde mij.


Zie ook: http://www.raymondvanhetgroenewoud.be/rvhg.htm

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 27 maart 2010


Geplaatst in de categorie: muziek

3.0 met 7 stemmen 429



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Wee
Datum:
28 maart 2010
Ademloos gelezen!
Naam:
Ronald M.Offerman
Datum:
27 maart 2010
Ik zal mijn liedteksten eens naar je mailen Jos. Natuurlijk niet zo goed als van Van het Groenewoud, maar toch.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)