Het Rutte-syndroom
Vanochtend werd ik wakker met een ernstig geval van Rutte-syndroom. U kent de ziekte wellicht ook wel. Het is een heel ernstige ziekte met allerhande bijwerkingen die ik u zal besparen, maar voor degenen die het niet kennen: het Rutte syndroom bestaat daaruit, dat je wenst dat Balkenende weer premier wordt.
Ik werd vanochtend wakker met die nachtmerrie.
Nu zijn er wellicht tal van CDA-ers die dat syndroom ook hebben en er eigenlijk best gelukkig mee zijn, maar voor PvdA-ers is het een zeer ernstige aandoening, dat kan ik je wel vertellen. Het blijkt een besmettelijke ziekte. Met het vertrek van vele kiezers uit het CDA is de nachtmerrie over aanhangers van tal van partijen verspreid.
Ik ben natuurlijk direct naar de dokter gegaan. Ik gun niemand het syndroom, maar zeker mijzelf niet. Nu is mijn dokter een alleraardigst mens die vrijwel altijd wel een pilletje wil toedienen of een stuk van mij af wil snijden om erger te voorkomen, maar hier had ze niets voor.
‘U heeft geluk,’ zei ze treurig, ‘ik heb het zelf ook en ik heb dus de hele nacht zitten zoeken of ik ergens een medicijn kon vinden. Maar het is niet gelukt. U heeft dus ook pech. De meest recente medisch wetenschappelijke publicaties in Science verwachten, dat het vanzelf weg gaat. Maar ja, dat is Science, het tijdschrift waar Stapel ook zijn lariekoek in heeft gepubliceerd. Dus wat valt er te zeggen.’
Ze zuchtte.
‘Het enige wat ik u kan aanraden is hopen dat het overgaat.’
Geplaatst in de categorie: humor