Met Kafka op de hielen

Franz Kafka schreef een klassieke roman: Het Proces. Daarin maakt zijn hoofdpersoon iets bizars mee. Hij wordt opgepakt. Aangeklaagd zonder dat iemand weet waarvan. In de molens van de bureaucratie wordt hij langzaam vermalen. Dit was een eeuw geleden. Dus zoiets zou nu niet meer kunnen.

We hebben nu een keurige rechtsstaat. Met integere en onafhankelijke rechtspraak. Dat er soms mensen onschuldig worden veroordeeld, tja dat zijn de spaanders die nu eenmaal horen bij het hakken.
Maar hoe komt het dan dat ik een dure advocaat van € 300 per uur moet inhuren om mijn recht te halen? En dat als er eindelijk een uitspraak ligt ik daar door al het juridisch vakjargon geen hout van snap?

Ik zal het wel verkeerd zien. Nederlanders van nu zijn toch de gelukkigste mensen ooit? We kunnen gaan en staan waar we willen. Gister ging ik nog het OV in. Helaas was er een OV-chipstoring. En ik kreeg een boete van de conducteur omdat ik geen geldig kaartje kon laten zien. Mijn verweer dat ik mijn trajectkaart al lang en breed had betaald en dat door de NS was erkend dat de trajectkaart door een computerstoring nog niet bij mij binnen was, mijn gewapper met de brieven van de NS als bewijs voor mijn betoog, deed de conducteur af met: ‘sorry meneer, ik heb de regels niet verzonnen’.

Ik moet niet mekkeren. We kunnen denken wat we willen, zeggen wat we denken. Alles beluisteren, alles zien. Denk aan internet, neem de tv. 112 kanalen. O ja, da’s waar ook, ik moet UPC weer bellen. De afmelding accepteren ze niet na mijn overstap naar Ziggo. Ik moet nu dubbel betalen met wettelijke interest. Zal ik een proces tegen ze...
Nee, één proces is meer dan genoeg.

Met een zucht open ik de envelop van de rechtbank. Ik haal er de uitspraak uit en lees voor de derde keer: “...voor zover van belang na wijziging van eis in dit geding onder 1 in reconventie gevorderd te verklaren voor recht dat de besluiten tot vaststelling van de bewonersbijdragen aan de gezamenlijke kosten van de vereniging nietig zijn wegens strijd met de akte van splitsing voor zover het besluiten tot vaststelling van bijdragen betreft welke datgene wat onder...” Blablabla.

Het Verzamelde Werk van Kafka glimlacht me toe. Ja, denk ik, ik ga je lezen, jou begrijp ik tenminste.

Bureaucratie Rechtsp Rechtspraak Vakjargon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 26 stemmen 1.799