IJSPRET!

Natuurlijk wijk ik weer af van mijn landgenoten. Onder ijspret versta ik, na een copieus diner, een heerlijk groot glas met roomijs, slagroom en chocoladesaus. Andere heerlijkheden mag ook, maar het ijs mag niet ontbreken. Behalve als ik in het Centrum in Schelluinen eet. Daar kun je nog zalige bitterkoekjespudding en andere verrukkelijke toetjes bestellen.
Volgens mijn vreemde landgenoten is het fijn om je op twee smalle ijzers in de bittere kou voort te bewegen over het gladde ijs, alle breuken door vallen veroorzaakt worden door de Zorgverzekering betaald. Ook de hartinfarcten, die ontstaan na een flinke inspanning, die de fanatieke glibberaars niet meer gewend zijn.
Al in mijn vroegste jeugd had ik een afkeer van alle sport. Ik was al jong mijn tijd ver vooruit en deed dus flink aan energiebesparing, vooral op die van mezelf.
Er waren in die tijd maar twee personen die invloed op mij konden uitoefenen, mijn twee zwagers. Ik was een nakomertje, nog een kind terwijl mijn twee zusters al getrouwd waren, met twee pechvogels. Ze hadden betere vrouwen verdiend.
Een van de twee was metselaar en er 'uitgevroren' (vorstverlet).
Veel kinderen leerden achter een oude stoel schaatsen. Wij hadden alleen maar oude stoelen, nog flink beschadigd ook. Dat waren onze zetels, afblijven dus.
De metselaar besloot om met mij mee te gaan. Noorse glij-ijzers bezat ik niet. Ik moest me behelpen met de oude houten schaatsen waarmee mijn broer zo heerlijk rondgezwierd had, althans volgens verhalen van mijn moeder.
Na vijf keer opnieuw onderbinden en met zijn sterke knuisten verhinderen van talloze valpartijen, wist mijn zwager nog maar een ding: we gingen naar de bioscoop. Door het vorstverlet had mijn zuster echter het zakgeld van haar heer gemaal drastisch beperkt. Het werd een plaatsje 'nekkramp'(derde rang). Wat heb ik die middag genoten! De film heette 'The river of no return.'
We hebben thuis gezegd dat het schaatsen al heel goed ging.
Nooit meer! Op school weigerde ik zelfs aan gymnastiek mee te doen.
Nu de Elfstedentocht weer dreigt te komen begrijp ik dat die Friezen een eigen taal willen houden en zelfs zelfstandigheid vragen, los van die gekke Hollanders. Die schamen zich voor de idioten die als het drie graden boven nul is al over een Elfstedentocht wauwelen.
Een leuk folkloristisch gebruik wordt door die zotten voor de Friezen verknoeid.
De rest van Nederland is versjacherd en verkwanseld. Die Hollanders hebben niets meer om zich mee te identificeren. Alleen wat 'sporthelden' en lui uit de wereld van de glitter en de show. Hun ideaal is Frans Bauer als premier. Het zou niets uitmaken. Duitsland maakt via Brussel toch uit wat wij doen en laten.
Reken er op dat we aangevallen worden als we de bevelen niet opvolgen. Ik heb de loopgraaf tussen de borsten van Bondskanselier Merkel al gezien, toen er weer een bijeenkomst was van bij gebrek aan gewicht omhoog gevallen personen.
Wat ben ik toch een goedzak, dat ik zo'n mild stukje schrijf over een stel opgehitste dwazen en die dingen van Merkel goedmoedig borsten noem.


Wilt u meer lezen over de winters van vroeger? Lees dan mijn boek 'Als ik me ophang breekt het touw.' Zie de site van www.uitgeverijdebrouwerij.nl

Schrijver: Eelt, 8 februari 2012

a.renselaarsimpc.nl

Biografie van deze schrijver

Ijspret Elfstedentoc Elfstedentocht Friezen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 5 stemmen 976