Mijn tante ligt monumentaal

In Monster zal het vandaag storm lopen. Openmonumentendagen 8/9 september. Hoewel, de beroemde grafkelder van de mysterieuze familie Herkenrath gaat alleen vandaag open. Nog steeds doen trouwens de vreemdste geruchten over ze de ronde. De doctorsfamilie hield nogal afstand.

Herkenrath kwam in Monster vanuit Venlo in 1790. Vader Gerardus was chirurgijn en getrouwd met een Amsterdamse, Charlotta Milius. 1798 werd hij baljuw. Waarom hij kwam en baljuw werd is mij duister. Herkenrath was rk en in Monster hadden de protestanten het sinds de gruwelijke beeldenstormers voor het zeggen. Hij had acht kinderen en werd in 1809 rooms in Poeldijk begraven. In Monster was de roomse eredienst verboden. Poeldijk, compleet rooms gebleven gehucht.

Leon(1800-1861), zevende kind, vertrok op zijn achttiende naar Amerika, waar hij in 1823 huwde met Juliette Louise McCormick de Magnan. (Op 15 augustus - precies 125 jaar voor mijn geboorte - is dat toeval?).
Zij was toen net 14 jaar oud!
Juliette had hem blijkbaar toch al puik verzorgd tijdens zijn zware gele koorts. Haar vader een witte Schot was getrouwd met een Frans sprekende kleurlinge, De Magan. Ook zij had een kleurtje zodat het huwelijk niet werd gepikt in Charleston. South Carolina – berucht om racistische tegenstellingen. Nu nog.

Reden voor Leon om terug te verkassen naar Nederland. Met vrouw en inmiddels zes kinderen vestigde hij zich weer in Monster waar hij pront grond kocht. Toch vreemd: waren kleurlingen toen normaal soms in het Westland?
Ze kregen nog 9 kinderen.

Hij heeft het familiegraf aangelegd tussen 1844 en 1847. In de zogenaamde Grote Geest, tegen duin aan. Dat wil zeggen dat de kelder nu in een duin verheven lijkt. Nu zichtbaar. Tot recentelijk ingebouwd tussen kassen. Nu randje De Grote Geest, nieuwe zuidwijk van Monster.
De grafkelder bleef ternauwernood bewaard in 1977.

Het duinzand rondom werd hier begin 19e eeuw afgegraven. Opgeschept in kruiwagens in schuiten gereden. Die vaak over enkele honderden meters al dagen deden. Zo zwaar was dat duwen door sloten en kreken die nauwelijks diepgang boden. Door de verschuivingen ook in onderliggende zandlagen.

Ik heb de laatsten van deze zandsjouwers nog gesproken. Die hadden pas verhalen! Ze liepen krom maar waren wel oud geworden. Uitzonderingen zeiden ze – en ze noemden reeksen van allang begraven namen. Sterk ja, maar daar ze lachten ze om. Ze voelden zich vooral armoezaaiers.

Zaterdag 8 september open. Van 10.00 tot 17.00 uur. Bij de Zeereep. Ik zou graag gaan kijken maar ik zing ín CARRÉ 1000 stemmen. Want hoe interessant klinkt niet:

‘De wanden zijn opgesierd met witgeglazuurde tegels met een rand van bladmotieven. In de achterwand bevindt zich een nis met een gepleisterd booggewelf met ijzeren trekstangen. Elf houten kisten en drie kleine kinderkisten zijn ondergebracht in de grafkelder. Eén van de kisten is eenvoudig en vlak. De randen van de overige kisten zijn met zinken kruisjes of noppen versierd. De versieringen op het deksel variëren van ovale houten platen tot kruisbeelden.’ *
De laatste werd in 1906 hier begraven.

Eén van mijn oudtantes ligt er te midden van de Herkenraths begraven. Zéér bijzonder! Uit Leon's erkentelijkheid voor haar verdiensten als kraamverzorgster. Monumentenzorg weet niet wie precies en wij houden conform haar wens de identiteit geheim. Misschien is te zien in welke kist ze ligt….

In 1906 was de laatste bijzetting. Ligt August Herkenrath geboren 1794 te Monster gestorven 1869 te Haarlem, geneesheer en lid van de Amsterdamse Gemeenteraad hier ook? Deze Herkenrath kwam ik tegen in het boek over gemeenteraadsleden van Amsterdam bij Bas Lubberhuizen.


* http://www.openmonumentendag.nl/monument/westland-grafkelder-herckenrath/

Zie ook: http://www.dodenakkers.nl...holland/355-monsterkelder.html

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 8 september 2012

zuyde038planet.nl

Openmonumentendag He Herkenrath grafkelder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.4 met 8 stemmen 423