Drankprobleem
Meer dan een maand na het openbaar maken van mijn goede voornemens ben ik aan nog geen enkel begonnen. Elke dag een halfuur op de hometrainer leek nochtans geen onoverkomelijke opdracht. Maar toch. Het stuur doet dienst als kapstok voor hemden, op het zadel liggen boeken die ooit nog moeten worden gelezen. Zo is het goed.
Van dat gezonder eten is ook nog niks in huis gekomen. Ik heb in januari wel eens een appel geschild en misschien was er ook een peer bij, maar meer was het niet. Ik vertrouw die pesticiden niet. De tijd is niet meer veraf dat wij het nieuws krijgen dat er weinig dingen ongezonder zijn dan fruit eten. Ik kan niet wachten.
Die twee liter water drinken per dag komt er ook niet van. Ik probeer wel, met Cola, maar verder raak ik niet. Ik drink als ik dorst heb, ook al zeggen gezondheidsgoeroes dat het dan te laat is. Ik geloof ze niet. Luister naar je lichaam, zo heb ik het geleerd.
Wat geen voornemen was, maar ik nu wel doe, is goedkoper leven. Zo ga ik nu naar Albert Heijn. Want die zit sinds kort ook in België. Een volle winkelkar voor nog geen 100 euro, dat vind je nergens. Ik weet niet of die Albert Heijn nog leeft of al onder de zoden ligt, maar die man moet dringend een standbeeld krijgen. Van zijn aardappelpuree is mijn stoelgang niet al te koosjer, maar wat wil je, voor 99 cent?
Ook had ik gezworen om nooit nog naar het wielrennen te kijken als er zich nog meer dopingzondaars zouden outen. En toch blijf ik het doen, zij het met mate. Wat ik dan weer niet met mate doe, is drinken. Alleen zo vergeet ik mijn goede voornemens.
Wat ik ook nog doe, is nu en dan eens een wind laten en dan twee stappen achteruit gaan om te checken hoe ie ruikt. Ik had me niet voorgenomen om daarmee te stoppen, maar wel om het nooit aan iemand te zeggen.
Geplaatst in de categorie: welzijn
dat komt het geheel en zeker de smaak perfect ten goede.
En de hazenpeper...riekt dan als jouw wind,
nee, meer zeg ik niet!
Ik geef er verder geen lucht aan!