Mijn bakker en de wet
Mijn bakker zit in een klein straatje. Zonder reclame zouden veel mensen het ambachtelijke winkeltje niet vinden. Dus staat op de straathoek al meer dan dertig jaar een bord. Het staat niet in de weg. En hindert het verkeer niet. Het bord staat er elke dag behalve op zondag. Van acht tot één. Niks aan de hand dus. Pais en vree in Utrecht.
Toch niet. Een tot nu toe anonieme bewoner heeft geklaagd. Je mag geen reclame maken verder dan een meter van je winkel. Dat wist die bewoner. En dus kwamen er, terwijl de winkel vol klanten stond, twee Handhavers handhaven. Handhavers zijn niet eng maar ze hebben altijd een afwijkende lengte en ruiken een beetje. En ze zijn heel goed in handhaven. De bakker werd gemaand het bord weg te halen op straffe van een dwangsom. De handhavers gingen er vandoor en op elk brood verscheen een laagje schimmel.
Anonieme klachten, kleinburgerlijk geleuter, de letter in plaats van de geest; voor mij allemaal redenen om ooit Leusden te ontvluchten (daarover later meer). Dus toen de bakker zijn verhaal aan mij vertelde wist ik dat ik niet stil zou zitten. De petitie ligt klaar achter de toonbank, het advies van de sociaal advocaat is overhandigd en ik heb er een vriend bij. Ja de bakker is mijn vriend geworden. Zijn bord staat inmiddels weer op de straathoek want we gaan eerst een officiële boete uitlokken. Om dan vernietigend terug te slaan met een bestuursrechtelijke procedure. Ja lezer, ik ben inmiddels aardig ingelezen in het recht.
We zijn nu een week verder en de Handhavers hebben zich nog niet laten zien. Niet dat ze iets mogen, maar ze kunnen wel dreigen. De bakker en ik hebben er lol in gekregen. Overmorgen beginnen we een actie tegen frauduleus handelen in de zorg. Daarvoor zetten we drie borden op de stoep. Drie! En we gaan vechten tegen het sociale onrecht dat uitgeprocedeerde asielzoekers wordt aangedaan. Ik zou daarvoor eerst in hongerstaking gaan maar dat vond de bakker niet zo’n goed idee. Stel dat de actie aan zou slaan.
En die anonieme klager? We gaan echt niet door zijn of haar brievenbus piesen maar het zou me niks verbazen als ie uit Leusden komt.
Geplaatst in de categorie: humor
Die laatste alinea, daar heb je me mee, top!