Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Niet goed, maar één in de rouw

Inderdaad ook ik voel mij nietig, schrijnend nietig bij Nelson Mandela. Hoe triest dat hij zo hoog uittorent boven ons. Wat een mens. Het moment: de beelden 11 februari 1990 grepen me ongelooflijk aan. Zo overtuigend alleen al zijn voortschrijden. Had wel iets weg van een religieuze verschijning. Goed om nog even stil te staan bij zijn consequente ongebroken verzet. Hij weigerde mee te werken aan elke compromisformule die geen begin van het einde betekende aan de Apartheid.

Nee blijven zeggen moet soms moeilijk geweest zijn. Botha cs hebben het echt verleidelijk voor hem gemaakt. Met hapklare brokken om hem als angel onschadelijk te maken. Te discrediteren. Hij was ook maar een mens en leefde maar één keer. Zoals we nu zeker weten.

Nee heilig wilde hij niet verklaard worden. Alleen als die categorie ook open stond voor zondaars. Misschien kan de huidige paus die optie inbouwen in de procedures. Eerst moeten dan niet-katholieken ook uitdrukkelijk toelatingskansen krijgen in de hemel. Want laten we reëel zijn, Nelson Mandela is allang voor vele zieltjeswinners, therapeutische clubs, bewegingen en stromingen bruikbaar. Als inspiratiebron gedragsmodel en icoon.

De reactie van onze Premier Rutte kwam bij mij nogal flets over. Zowel qua toonzetting als inhoudelijk. Wat mij echt stoorde was dat juist hij zo de nadruk legde op de politieke betekenis van Nederland in de strijd tegen Apartheid. Nederlands woord zei Rutte. Maar “Mandela wist ook als geen ander dat Nederland voorop ging in de strijd er tegen". Reden volgens onze huidige premier om na zijn vrijlating Nederland als één der eerste buitenlanden te bezoeken.

Quatsch uit de mond van de VVD’er én historicus. Allereerst zijn de VVD en VVD'ers opvallend afwezig geweest in de Anti Apartheid Beweging Nederland. Mandela bezocht Nederland voor zijn politieke vrienden tijdens zijn strijd! Zoals Wim Kok, die als internationaal vakbondsleider hem onschatbare steun gaf.
Sterker: Ed Nijpels politiek leider VVD in de tachtiger jaren heeft zich verdedigd voor een niet onvriendschappelijk bezoek aan het Apartheidsregime. Een jeugdzonde zei hij. Uit zijn politieke jongerentijd. Ja ja. Bepaald geen frontstrijder!

Daarmee is al gezegd dat er zeker geen sprake was van verzetssteun door heel Nederland. En dan bedoel ik niet ‘op de barricaden’. Nee herkenbaar contra. We hadden trouwens ook een aanzienlijke minderheid die het Apartheidsregime ‘gewoon’ als legitiem steunde. Voor wie Mandela een terrorist was.

Terug naar Rutte. Wat heeft die man. Hem werd de vraag gesteld wat hij dacht van de spanning tussen de Oranjes en Edwin de Roy van Zuydewijn. Na dat debatje. Tot drie maal toe! Hij bleef antwoorden: “Ik weet niet waar u het over heeft”. Daar wordt een mens niet goed van. Ik althans niet. Niet omdat ik de man meet aan Mandela.

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 7 december 2013


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.4 met 8 stemmen 201



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)