Niet te filmen.
En als er niets meer te redden valt, dan hebben we het nergens over...wat niet te filmen is, krijgt het publiek dan ook niet te zien. Want niets is ons te vreemd of te dol voor wat aandacht. En het toeval wil, zoveel. Zeggen als het uitkomt ja. Je hebt er alleen zo weinig aan om net te doen alsof je het snoepje van de week bent, maar ondertussen het kroost bij moeders van de straat staat te plukken. Omdat we snakken naar zo'n schat, zien we graag de cameraman over het hoofd en wat klopt er niet aan tien jonge eendjes tegelijk in de put? Boeh, zo nep.
Dan is het maar net wat voor aardigheid iemand erin heeft om als een reddende engel gezien te moge worden, dikke mik met ik en dat zonder karakter. Maar wat heb je er nou aan om zulke filmpjes in elkaar te flansen? Alsof iemand zichzelf een plezier staat te doen en hoe krijg je het ook voor elkaar, uit onnozelheid soms?
Zo zag ik laatst een complete familie, breeduit in het zonnetje gezet en niet eens van honger, maar in dit speciale geval moet een olifant zomaar sneuvelen. Om jaren te kunnen teren op zo'n trofee, als trotse eigenaar van een groteske verspilling van een leven, béétje overdreven nietwaar? Wij mensen zijn gewoon verwend. Het moet net als in de film en daar is een Super, man. Maar de ware held heeft geen boodschap, doch maling aan de hele wereld.
Live nog wel...komt ie dan: hoe kleintjes voelt dat nou? Of jaag je wel vaker op de kolossale vergissing dat er olifanten voor de hobby opgeofferd moeten worden? Het zal je leven maar zijn...en dan heb ik het nog niet eens over iedereen die naar deze pulp gaat kijken en met elk kijkcijfer meewerkt aan het misplaatste podium wat men biedt aan de legale (!) olifantenjacht. Maar wie gaat er nu over lijken? Een tv zender die pretendeert gevoelig te zijn voor dierenleed en het enige wat echt speelt is te vangen in één simpel woord: geld.
In wat voor duf land leven wij dan, wie kijkt er nog naar dieren om met een regering die liever door zapt, de vele vormen van dierenleed voor lief neemt en geen enkele moeite of tijd over heeft om in de meeste gevallen daadwerkelijk een einde te bedenken, laat staan waar maken. Daarom wordt het circus met dieren in andere landen wel in de ban gedaan en hebben ze hier nog altijd niet de beste tijd gehad. En het is daarom, dat Nederland nu geboekt staat als arrogant volk; hoe durven wij eigenlijk nog de dolfijnenjacht in Japan te veroordelen...
Zie ook: http://www.nu.nl/media/38...ederlandse-olifantenjager.html
Schrijver: Monique Methorst, 10 september 2014
yahoo.comGeplaatst in de categorie: dieren
jacht
579
Geef je reactie op deze inzending:
Maar een schrijver schrijft om gelezen te worden.
Heeft ook graag een reactie op zijn/haar inzending.
Dat kan alleen maar als de inzending gelezen is!
Het zal niet altijd het gewenste resultaat op leveren, maar het moet wel eerst GELEZEN zijn.
Staat een schrijver je niet aan met haar/zijn manier van schrijven dan is dat gewoon niks meer of minder dan een persoonlijke smaak.
Gewoon door-sappen dan.
Alleen daar waar men geen keus meer heeft, omdat
er een opeenhoping is van een of twee dezelfde inzenders ontstaat er een probleem.
En gaat het onaantrekkelijk worden om nog die site te bezoeken.
Gelezen hier laatst: anders denkende, domme mensen, zij die geen zelfreflectie hebben... enz. allemaal over het randje, dan hebben wij meer de ruimte hier!
Geweldig toch?
Voor beide argumenten is iets te zeggen.
Monique heeft een eigen experimentele schrijfstijl. Je kan dat waarderen of niet.
Een Dagcolumn is iets anders dan iets schrijven op bv. een taal/gedichtensite ook dat is een feit.
Monique heeft een eigen denkwereld en ook diverse idealen die voor haar heel duidelijk zijn. Prima!
Maar een willekeurige lezer zal inderdaad moeite hebben met deze schrijfstijl.
Voor haar inzendingen zal men moeite moeten doen om die te 'kunnen' lezen, en dat duurt inderdaad even.
Niet iedereen is daartoe bereid en dat mag ook!
Monique geeft nu ook een toelichting hier, dat is heel verstandig.
De inhoud en het schrijven, kunnen geheel een eigen weg gaan maar toch ook weer samenkomen.
Dat is mijn mening hierover.
Wat is er dus mis met een schrijver, die een geheel eigen stijl van schrijven heeft met een eigen mening, zonder deze aan een ander op te dringen. In mijn ogen is daar niets mis mee anno 2014.
Een vriend van mij wees op het toeval van camera in de buurt, alle eendjes tegelijk door het rooster gevallen etc. Wat in de tweede alinea toch wel aangegeven wordt.
De hele column gaat over helden die dat niet zijn. Met de link erbij vind ik zelf dat het niet zo heel moeilijk te begrijpen is waar het hier over gaat.
Geen goed Nederlands? Welke zin klopt niet, welke taalfouten staan er dan?
Misplaatst vind ik nogal ver gaan, het kan je smaak niet zijn, maar zo slecht is het nou ook weer niet geschreven. Er zijn wel meer schrijvers waarbij je misschien wat meer moet nadenken, misschien wel een tweede keer lezen.
Nu ben ik misschien een beetje dom, maar wat hier staat is voor mij niet te begrijpen.
Op een site die "nederlands" heet toch wel enigszins misplaatst.
En dan heb ik het nog niet over de rest van het verhaal waarvan de inhoud me wel sympathiek lijkt, maar echt volgen wat de schrijfster bedoelt is erg moeilijk.
Goed Nederlands is het in ieder geval niet.