Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Manvrouw

Enige tijd geleden was ik bij het Ministerie van OCW waar ik zag hoe een vrouw worstelend met een aktetas en een aantal mappen door een deur probeerde te komen.
Ik liep naar haar toe en hield de deur voor haar open. Haar reactie: Ik ben niet gehandicapt of oud hoor, dat kan ik zelf wel. Op dat moment raakte ik in de war want ik dacht hoffelijk te zijn, en ik werd terechtgewezen. Ik weet inmiddels ook niet meer of je een vrouw in een restaurant kunt laten betalen.

Vrouwen zeggen steeds vaker tegen mannen, direct of indirect: Dat doe je niet goed.
En als een vrouw in de auto, op vakantie, tegen een man zegt: volgens mij zijn we fout gereden…dan heeft de man maar één primaire reactie paraat: Nee hoor. En wat doen we dan als man: Stoïcijns doorrijden. De weg vragen is natuurlijk helemaal uit den boze.
Een man rijdt niet fout. De plaatsnamen stonden niet goed aangegeven. De borden waren onleesbaar. Het is de toeristische route. De vrouw zat door de TomTom heen te kletsen. Maar de reactie van de man is: Nee hoor, ik heb het niet fout gedaan.

Wij willen overigens best toegeven dat we fout zaten, als het initiatief daarvoor maar niet van de partner komt.
Waarom werkt dat zo heftig bij ons?

Dick Swaab heeft al min of meer aangetoond dat wij ‘ons brein zijn.’ Ons oude reptielenbrein, het stukje oerhersen dat zorgt voor de primaire reacties, het instinct zo u wilt, is oppermachtig al is dat soms moeilijk toe te geven.
Waarom rijdt de man in zijn auto toch door als ie misschien fout zit: het heeft allemaal te maken met het feit dat je tijdens de jacht niet mag twijfelen. De man, dat weten we, is van oorsprong een jager.
Stel je voor; de oerman staat klaar met zijn speer om te werpen. Daar staat de bizon. De man spant zijn spieren, de bizon kijkt hem aan, het is nu een kwestie van de man of de bizon, hij wil zijn speer gooien maar juist op dat moment komt er een vrouw aan die zegt: Dat doe je niet goed. Dat is het creëren van een levensbedreigende situatie.
Dat is het afleiden van het momentum. Dat is het vernietigen van je eigen soort.

Mijn moeder stopte automatisch met werken toen ze in verwachting was van mijn zus. Zo ging dat. Dat is mijn voorbeeld. De man ging naar kantoor. Het is heel raar als je tegenwoordig klaar staat met je speer en daar komt ze aangelopen met een stuk vlees.
En het is nog lekkerder vlees ook.

Ik ben voor emancipatie. Ik ben voor diversiteit. Ik ben voor inclusie. Ik ben voor gelijkheid. Maar laat me alsjeblieft af en toe spelen met mijn speer. En ook al vang ik dan geen bizon, het geeft me een lekker gevoel. Of doe ik dat ook niet goed?

Schrijver: Marcel Harmsen, 7 november 2014


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.3 met 6 stemmen 170



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
7 november 2014
Leuke Column Marcel, graag gelezen.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
7 november 2014
Gabriëla is wel heel suggestief om te stellen, dat je maar lekker met je speer moet blijven spelen, wat dat betreft hebben we geen aanmoediging nodig, lijkt mij. Overigens ben ik het niet met je eens, dat wij mannen nog steeds reageren vanuit ons residu reptielenbrein, want dat is de verlichte man juist ontstegen. Hier bazelde Swaab maar wat. Bij hem wellicht. Het reptiel in ons is allang overwonnen. De beschaafde, intellectuele, ingestudeerde, paranormale signalen overheersen. Maak je niet druk om zo'n zeldzame troela, die je gentlemanactie torpedeerde, de meerderheid van de vrouwen vinden galante handelingen nog steeds geweldig. Ga anders eens een dag bij de HEMA-deuren leuren om complimenten, door de deuren voor leuke dames te openen, geheid dat je 's avonds met grote voldoening op de bank ligt. Verder raad ik je 'De Wildeman' van Robert Bly aan, waarin je jezelf zeker zult herkennen.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
7 november 2014
Email:
gabrielamommersyahoo.com
Beetje rare reactie van die vrouw. Als ik een man zie worstelen met mappen, dan schiet ik ook te hulp om de deur open te houden, dat is toch gewoon van mens tot mens even elkaar helpen? En wie betaalt, dat bespreek je even. Best leuk als een man dat wil doen, maar niet vanzelfsprekend.

Als doorgewinterde feministe ben ik het helemaal met je eens dat je als man met je speer moet kunnen spelen. Emancipatie betekent niet dat alle vrouwen kenaus en alle mannen eitjes moeten zijn. Dat is een ernstig misverstand. Het gaat om de balans. In ieder mens. Dat je als vrouw vroeger je mond moest houden, en als man niet mocht huilen, dat was wat er niet klopte.

Maar het is niet de bedoeling dat vrouwen hun zachte kracht, zoals hun invoelingsvermogen verliezen, en mannen hun harde kracht, bijvoorbeeld hun assertiviteit. Vrouwen hebben naast hun zachte kracht nu ook harde kracht ontwikkeld, en mannen naast hun harde kracht nu ook zachte kracht. En daar word je allebei prettiger in gebruik van.

Het is net als met toiletpapier. Heb je papier dat alleen zacht is, dat scheurt open. Dat geeft viezigheid. Heb je toiletpapier dat alleen sterk is, dan heb je schuurpapier dat jou open scheurt. Ook niet lekker. Alleen toiletpapier dat zowel zacht als sterk is, is prettig in het gebruik. Dan scheurt het niet open en laat het jou ook heel. Zo is het dus ook met mensen.

Met andere woorden, Marcel: gewoon lekker met je speer spelen. Is heel gezond! Je hoeft je mankracht niet te minderen. En wat ik zo tussen de regels door lees, zit het met je vrouwkracht ook wel goed. Vrouwen willen graag dat mannen hun zachte kant tonen, maar zonder aan mankracht in te boeten, want ze willen wel een vent die weet wat hij wil!

Kortom: balans is prettig in gebruik. En hier komt de beloning: de meeste vrouwen vinden een man die zowel zacht als sterk is, ook nog eens... sexy!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)