Socia(a)l
December is een maand van gezelligheid. We kruipen bij elkaar met de sinterklaasavond, de kerst en Oud & Nieuw. Vaak is het ook een maand om terug te kijken op het jaar. Vast te stellen waar we nu staan in het leven en om nieuwe plannen en ideeën te maken. Met dit in het achterhoofd zal mijn zondagcolumn een kritische noot over ons land worden.
Misschien wordt u op dit moment wel 'ge-unfriend'!
Dit kan alleen wanneer u social media gebruikt. Wanneer u dit niet doet, kunt u weer rustig ademhalen. Wanneer u dit wel doet, let dan op!
Op Facebook en andere media kunt u vrienden worden met mensen die uw vriend helemaal niet zijn. Het heeft niet veel voeten in de aarde, u vindt het leuk om eens te kijken hoe het met iemand gaat. Een collega, een vroegere buurman of een oude scharrel. U mag ook echte vrienden toevoegen. Mensen die u wekelijks spreekt en ziet. En die niet verborgen blijven achter het toneelspel van de social media.
Wanneer u iemand heeft toegevoegd, een beetje heeft rondgeneusd in het profiel en na een weekje of twee merkt, dat de oude scharrel eigenlijk een vervelend mens is, dat kunt u snel handelen. U kunt deze persoon weer verwijderen, het zogenaamde 'un-frienden'. Dit kan natuurlijk alleen wanneer de scharrel ook nieuwsgierig naar u was geworden en ook u had toegevoegd. Want wanneer er sprake is van wederzijdse nieuwsgierigheid, ben je vrienden op Facebook.
Heel praktisch allemaal.
Wanneer de oude scharrel uit de lijst van vrienden is verwijderd, krijgt de oude scharrel hier geen bericht van. Ze kan dit wel uitzoeken, maar dan moet ze gaan zoeken in haar lijst met vrienden. Treft ze u daar niet aan, dan heeft u haar ge-unfriend!
En dan zijn de poppen aan het dansen.
Want deze procedure wordt gezien als achterbaks! Un-frienden is hoogverraad! Als u in het echte leven overhoop ligt met iemand en u verwijdert de persoon als vriend, is dit extra olie op het vuur!
Dus wees paraat in 2015! Tel uw zegeningen en behoud uw waardigheid!
gmail.comGeplaatst in de categorie: internet
Facebook
278
Geef je reactie op deze inzending:
Aan de andere kant, de grootste goudklompen/diamanten vind je ook vaak diep onder de grond verborgen. Juist zij hoeft niet als een lichtschuwe mol in de donkere aarde te duiken, wanneer zij één van haar sublieme inzendingen schenkt. Ze zou juist met een fier gelaat door de binnenstad van haar woonplaats moeten paraderen. Gelezen word je altijd, grote, onbekende schrijfster!
Doet me denken aan toen ik in Egmond-Binnen een benedictijnse postulant was. Ik voelde me toen zo verstoken van de levende wereld, dat ik ver in de nacht in de algemene telefooncel een piratenzender belde en 'To The Unknown Man' van Vangelis aan vroeg. Via een gekregen, ruisende wekkerradio hoorde ik toen later daadwerkelijk dat lied voor mij afdraaien. Ik huilde onder de lakens/dekens. Je bent nooit totaal vergeten. Gabriëla hoeft zich nooit meer *** te voelen, want ze is inmiddels een geliefde schrijfster op Nederlands.nl en we zijn zeer verwachtingsvol over haar toekomstige schrijfwerken!...
Maar voordat ik ooit een heus facebook account maak met mijn eigen naam en smoel erop, heb ik eerst tien jaar therapie nodig. En dan nog. Dat ik hier onder eigen naam schrijf, heb ik soms al slapeloze nachten van. Na iedere inzending duik ik vaak dagenlang als een mol onder de grond. En dan hopen dat niemand het leest. En je dan kut voelen als je ziet dat niemand het leest. Dat dan weer wel.
Ik las ooit het boek 'Nee zeggen zonder je schuldig te voelen', een mogelijke aanrader. Je behoudt juist je waardigheid door eerlijk te zijn tegen anderen en niet door hen om de lieve vrede of uit reactie-angst te laten bungelen of om je friends-score op peil te houden.
Doet me denken aan het lied 'Honesty' van Billy Joel, waarin hij zingt 'Honesty is such a lonely word!'.