Russische journalisten
Als je familie hebt die in de MH7 zat, het toestel dat nooit aankwam, zul je misschien met verbaasde woede kijken hoe Russische journalisten verslag doen van elk feit dat boven water komt. Je zult misschien boos en verward kijken hoe de meest idiote onzin verkocht wordt als feiten, als mogelijke alternatieven en niet snappen hoe die journalisten met zichzelf kunnen leven.
Maar als je het anders bekijkt, is het juist eenvoudig te snappen.
Russische journalisten zijn geen wereldvreemde wezens. Het zijn geen boeven of vijanden van het Nederlandse volk. Russische journalisten zijn niet oneindig slecht, maar proberen net als u en ik fatsoenlijk te zijn. Zij zullen, net als u en ik, de waarheid zo nu en dan een heel klein beetje ombuigen als dat voor hun werk noodzakelijk is. Een leugentje om bestwil, waarbij het woordje best niet verwijst naar de waarheid of naar gedienstig zijn aan de Nederlandse slachtoffers, maar naar de eigen portemonnee.
Maar de kern van een Russisch journalist, afgezien van enkele dappere uitzonderingen, is dat zij hun werk niet zien als het informeren van het publiek en het kritiseren van de macht – elke macht – ook de Russische macht, dat is niet hun werk. Russische journalisten zijn ambtenaren.
De meeste Russische journalisten zijn ambtenaren die het hun werk zien als het maken van nieuws dat in lijn is met wat de politieke leiders van het land graag willen zien. Het is niet echt anders dan in de communistische tijd. Ze noemen zich journalist, maar zijn voorlichters in dienst van Poetin.
Geplaatst in de categorie: geschiedenis