Vijftig, het nieuwe veertig

De benjamin van ons bedrijf rookt zijn dagelijkse sigaar uit eigen doos. Twee vrachtwagenchauffeurs houden een praatje in het bushokje voor de rokers. We genieten allemaal van de herfstzon als er opeens een snel autootje komt aangereden. Twee slanke vrouwen in trainingspak stappen uit. Dat is waar ook, vandaag is het 'Fitplein,' denk ik bij mezelf. De brede sportschooljongen van de firma helpt meteen met uitladen. Waar komt hij ineens vandaan?

Ook ik stroop mijn mouwen op. Met een krat vol brochures loop ik de vier trappen op naar boven, even later nog een keer met een 'stepper' in mijn handen. Zo, dat is een paar maanden van mijn echte leeftijd af, gaat het door me heen. Bij de koffieautomaat tref ik de benjamin.

'Kennen jullie me nog?' roept hij naar de twee fitte vrouwen.

'Ik was vorig jaar dertien'.

'Hoe zouden we jou kunnen vergeten? Jij was de winnaar'.

'Doe je er iets voor?' vraag ik.

'Ach, al dat gezeik over roken. Nee, niks, gewoon batsen!'

Ik kijk naar zijn stralende ogen. Zie een hemelbed vol naakte vrouwen voor me.

'Als je tien jaar te oud bent, moet je gewoon meer b... Bewegen'.

Even later sta ik op een moderne weegschaal. Lengte en leeftijd worden ingetoetst. Het apparaat spuugt een kassabon uit. Ik schrik.

'52'. Negen jaar ouder dan ik ben.

Ik vertel de 'femme fit' van mijn sportprestaties, dat ik dagelijks fiets.

'Het zit hem in het buikvet. Negen procent'.

Voor de sportschooljongen komt de klap nog harder aan. Hij mag vijftien jaar bij zijn werkelijke leeftijd optellen. Maar, zoals dat met mannen onder elkaar gaat, voelen we door deze uitslag een innige band. Wij, de vijftigers, slaan elkaar dan ook gebroederlijk op de schouders.

De verdere middag ben ik van slag. Zijn het die plakken cake van na het avondeten? Dat dekselse bokkennat dat in de aanbieding is?

's Avonds fiets ik via de supermarkt naar mijn oom en tante.

'Er staat nog een pan andijvie in de koelkast. Die kun je zo opwarmen. In de magnetron of zo'.

Ik zet de pan op het vuur. Op mijn leeftijd geen enkel risico met rare straling. Ik roer door de verse groente in de pan. Een stuk beter dan de doperwten en wortelen die ik in alle haast gekocht heb.

Na het eten breng ik de tachtigers koffie. Ik scheel hen maar dertig in plaats van veertig jaar, weet ik nu. Mijn tante geeft commentaar op de televisie:

'Waarom hebben die de kni-je deur de boks? Is dat mode?'

'Man, wat het den kaerl een wallen! Bah! Die mot nodig het nest in!'

Mijn oom is bezig met sudoku's aan de tafel. Hij is vast weer de antwoorden die achterin staan aan het overschrijven.

'Kan dat olde gre-j d'r zo op?'

Hij blijkt 'Tussen Kunst en Kitsch' te bedoelen. Ondanks de gezelligheid zeurt mijn vijftigersdilemma tot ver achter mijn slapen.

Eindelijk thuis haal ik direct de yogamat van zolder en doe ik mijn oefeningen. Ik duik de keukenkastjes in en pak een Amsterdammertje (vaasje voor Rotterdamse lezers). Gulzig drink ik acht glazen kraanwater. Ik bijt in de komkommer die al te lang naast een lege fruitschaal ligt uit te rusten. Ik zie in mijn agenda dat er zaterdag een fikse tuinklus op me wacht. Gelukkig. Bij zondag noteer ik dat ik weer eens een rondje langs De Mammoet ga fietsen. Gek toch hoe een paar seconden stilstaan een mens zo in beweging kunnen zetten.

welzijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 160