FLOWER POWER

FLOWERPOWER

Sinds mijn baanbrekende, levensveranderende ervaring (zo'n 35 jaar geleden) met het waarnemen van het krachtveld van een bloem, die ik even geleden met u deelde, en de fascinatie voor dit fenomeen zich als een dag en nacht brandende waakvlam aandiende, is er een deur opengegaan tussen de materiele wereld en de energiewereld.
Een deur die wijd openstaat als een kind geboren wordt. Reden waarom babies en jonge kinderen zich lijken te bewegen in een andere dimensie dan volwassenen, een ander fluïdum. Een wereld van magie en onbevangen speelsheid. Een atmosfeer van pastelkleuren, die verbonden is met de energiebron achter de deur.

Geleidelijkaan of plotseling gaat die deur dicht.
De wereld van volwassenen is niet gediend van fijngevoeligheid, magie, of mysterie; die begrippen worden gevoeld als ondermijnend voor de gevestigde orde van het materialistische paradigma. Niet in elke cultuur, maar zeker in de westerse. Het is vanwege het zo snel mogelijk sluiten van die deur, dat kinderen op steeds jongere leeftijd naar 'school' moeten.

Deze manier van aanpak zorgt ervoor dat de hedendaags opgevoede mens een gespleten persoon wordt die leeft met een fundamentele contradictie in zijn ziel. De afdeling die verbonden is met de krachten aan de andere kant, wordt in de persoon achter slot en grendel opgesloten. Er wordt een compleet nieuwe kamer ingericht, die gevuld wordt met simpel fantasieloos Ikea meubilair. Ouders, opvoeders, en iedereen wier bovenkamers door hetzelfde meubilair van substituut-werkelijkheid zijn ingericht, spelen gewillig mee in het nationale en internationale Truman vervolgverhaal. Er is geen ontsnappen aan, zo lijkt het.

Ondanks deze massale, kolossale, heropvoeding, die bijna in alles tegenstrijdig is met het 'weten' van de hermetisch afgesloten donkere kamer, blijven mensen de zwakke signalen op onderbewust niveau ontvangen. Als zachte bliepjes, als zwakke lichtpuntjes uit een ver sterrenstelsel.
In dromen, in sprookjesboeken, in oude versjes, in kinderfilms, in allegorieën, in sommige schilderijen, in muziekstukken, in poëzie, in fantasieën en verhalen komt deze wereld achter de schermen vandaan; daarin kunnen mensen even ademhalen om zich te voeden aan de ozonrijke lucht die als een lentebriesje door de open deur komt waaien.

Mijn Italiaanse woordenboek geeft het woord 'briesje' als vertaling van 'aura'. Maar ook de woorden 'gunst' en 'geest' worden genoemd.
Ze zetten me terug op het spoor waarmee ik deze column begon, namelijk het besef dat alles wat leeft ademt. Dat alles wat ademt in verbinding staat met waar de adem vandaan komt: de lucht, de omgeving, de atmosfeer van de Aarde.
Ook op allerlei andere gebieden vindt er ademhalen plaats: uitwisseling van energie, informatie, straling, warmte, licht, liefde, klank en zo voort.

En het besef, het werkelijk levende gewaarzijn hiervan, zet de deur tussen de tegenstrijdige afdelingen in onszelf (en naar buiten) op een kier.
Zodat de wet van de communicerende vaten zijn natuurlijke werk kan doen: het herstellen van de balans en harmonie.

Aura

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 272