Stompzinnig

Op de online voorpagina van een landelijke krant stond deze week de volgende kop die naar een column voerde als je erop klikte:

“Data en wetenschap hebben de wielerdiscipline aanzienlijk vereenvoudigt.”

Wat er bij mij gebeurt als ik zoiets tegenkom, is dat ik helemaal vergeet waar het stuk over gaat. Ik kan alleen nog maar naar die t kijken. In de vijfde versnelling. Vervolgens krijg ik een niet te bedwingen neiging de redactie te mailen om ze op de d/t-fout te wijzen. In de hoop weer in zijn vrij te komen. Maar ook na het versturen van de mail bleef het van binnen razen. Getsie. Blijkbaar maakte die fout iets in mij los, en ik wilde erachter komen wat dat was.

Een d/t-fout is eigenlijk een heel laagdrempelige fout. Dat is onderzocht; bijna iedereen maakt zich er wel eens aan schuldig. Als je namelijk tijdens het schrijven op automatisch staat—en meestal is dat zo want de inhoud heeft al je aandacht—en je hebt een keuze uit twee spellingen, dan kiest je brein die spelling die hij het vaakst is tegengekomen. Lees je daarna je stuk nog eens na, nu met je spellingcheckpetje op, dan vis je een eventuele d/t-fout er wel uit: Gewoon bij elk ovt- of vtt-gebruik de stam van het werkwoord even langs “’t Kofschip + x” halen. Zo heel erg moeilijk is dat niet. Je mag van professionele redactieleden van een landelijke publicatie verwachten dat die dat kunstje beheersen. Desnoods googelen ze het werkwoord + vervoegen, en klaar.

Maar in dit geval was de t er niet uitgezeefd en vervangen door een d. Wat betekent dat? Volgens mij wil dat zeggen dat de redactie of onzorgvuldig is geweest, of het kunstje niet begrijpt. Het maakt mij eigenlijk niet uit welke van de twee het is. Ik ben namelijk inmiddels tot de conclusie gekomen dat ik een stuk in een blad met een onzorgvuldige of stompzinnige redactie helemaal niet wil lezen.

Hier was de onzorgvuldigheid/stompzinnigheid al in de kop zichtbaar. Daar moet ik het mijne van weten, dacht ik eerst nog, da’s vast een grap. Dus klikte ik. Blijkt dat de kop een citaat is uit het artikel. Met andere woorden: De redactie heeft een fout gecopy-pastet (deze spelling klopt, ik heb het gegoogeld) en opnieuw gebruikt, dit keer als link op de voorpagina.

De knauw zat hem voor mij in de constatering dat de regel uit de laatste alinea kwam. Geen grap. Gewoon twee keer hartstikke fout. Had ik het hele stuk gelezen terwijl ik dat eigenlijk niet wil. Vandaar die hersens in de vijfde versnelling.

Waar het stuk over ging? Al sla je me dood. Iets met fietsen?


Linkje naar een korte uitleg van een Vlaamse prof over dt-fouten. Interessant. https://www.youtube.com/watch?v=1i5hdaxcw0k&a mp;feature=youtu.be

spelling taal taal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 3 stemmen 259