Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Meningen

Het lijkt wel of wij mensen een gebeurtenis niet voorbij kunnen laten gaan zonder er een mening over te vormen om die liefst ogenblikkelijk wereldkundig te maken. Facebook, twitter, blogs en internetfora, maar ook talkshows en discussieprogramma’s op radio, tv en internet stromen over van opinies over van alles en nog wat. Dit verschijnsel wordt natuurlijk gedragen door het grondwettelijke recht op vrije meningsuiting. Gegeven deze pijler van de samenleving is het verschijnsel van een meningenfestival dus niet zo verrassend.

Verbazingwekkend is echter wel hoe makkelijk we afdwalen tijdens het uitwisselen van meningen. Ik zie twee valkuilen. De eerste is de valkuil van het richten van de pijlen op de persoon en niet op het thema: Het karakter van de gesprekspartner wordt als doelwit genomen. En dan zitten de partners opeens in heel ander vaarwater. Het gaat niet meer om meningsvorming, maar om wie het scherpst een vermeende tekortkoming in het karakter van de ander kan blootleggen. Moddergooien dus. Alsof je daarmee punten voor je standpunt scoort.

Wat net zo vaak voorkomt is dat de ene gesprekspartner bepaalde duistere motieven veronderstelt bij de ander – de tweede valkuil – om vervolgens al zijn of haar pijlen op het duistere karakter van die motieven te richten. Dan gaat het plotseling over de verwerpelijkheid van een denkbeeldige verborgen agenda en niet meer over het onderwerp.

Het is natuurlijk ook niet makkelijk om je strikt te beperken tot een thema. Ergens diep binnenin weten we immers allemaal wel dat het per definitie onmogelijk is om bij de beschouwing van een onderwerp alle aspecten tegelijkertijd in aanmerking te nemen, en om dan, bij de afweging, ook nog aan elk van die aspecten het juiste gewicht te geven. In zo’n onbestendige situatie is het begrijpelijk als een pijl een andere schietschijf raakt. Maar begrip maakt het natuurlijk niet minder laakbaar.

Ondanks dat alles lukt het ons toch om over een aantal onderwerpen een consensus te bereiken die de basis vormt voor het omgaan met elkaar. En dat gaat dan meestal redelijk goed, totdat er iets gebeurt dat aan die basis tornt; dan moet de discussie herijkt worden door nieuwe aspecten naast de oude te wegen. Alle thema’s in het huidige publieke debat zijn hier onderhevig aan, van klimaatverandering tot immigratie, van woningnood tot onderwijs, van zwarte piet tot geschiedeniscanon. En bij al die onderwerpen kun je, als je niet oppast, zomaar in een van die twee valkuilen terechtkomen: op de persoon spelen, beschuldigen, schelden, enzovoorts.

Hoe moeilijk het is, niet alleen voor kinderen maar ook voor grote mensen, om je bij een uitwisseling strikt te beperken tot het onderwerp, bleek begin deze week maar weer eens in de internationale politiek: De ene leider vergelijkt de ander met een fascist, waarop die ander die ene een keiharde sukkel noemt (Londense burgemeester resp. president VS). Maar ook in de landelijke politiek sleuren de actoren elkaar regelmatig een valkuil in, waarbij ze vervolgens nog steeds in de veronderstelling schijnen te zijn dat ze een ter zake doende discussie voeren.

En hier, op deze site? Oordeel zelf.



foto: Alper Çugun, www.flickr.com

Schrijver: Hanneke van Almelo, 5 juni 2019


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.7 met 6 stemmen 307



Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Naam:
Bjarne Gosse
Datum:
16 juni 2019
En je dan nog afvragen waarom hier nog maar een handjevol mensen komt lezen, tja.
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
12 juni 2019
Ach, ik geloof niet dat iemand van ons het slecht bedoelt. We raken enkel een beetje meegezogen. Nieuwe dag, nieuw onderwerp, nieuwe kansen :-)
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
12 juni 2019
Kijk, dat bedoel ik nou. Grappig. Bjarne leest in mijn reactie dat ik het eens ben met de schrijfster van de column, dus moet ik in zijn beleving de schrijfster van de column zijn. Dat is meer dan grappig. Dat is hilarisch.
Naam:
Bjarne Gosse
Datum:
11 juni 2019
Je hebt gewoon mijn reactie niet goed begrepen en je onderstreept inderdaad de inhoud van jouw column door zelf precies zo te reageren.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
11 juni 2019
De reacties onderstrepen - in neonletters - de inhoud van de column.

Overigens is deze site nog steeds zeer de moeite van het lezen waard. Maar ik reageer niet overal meer op. En schrijf zelf ook een stuk minder. Juist vanwege de reacties waar de column naar verwijst. Dat kan een stuk gezelliger, ook als je het oneens bent. Maar ik ben inmiddels opgehouden daar nog wat aan te proberen te veranderen. Ooit geprobeerd en het was vechten tegen de bierkaai. Wie nu zeikt, krijgt zeik van eigen deeg terug.

Grappig genoeg is degene die het meest klaagt dat de site passé is, ook degene die al jaren het meest loopt te zeiken over alles en iedereen die hier wel schrijft. Maar zelf een keer een stuk schrijven zit er blijkbaar niet in. Bang voor kritiek wellicht. Dat is enorm grappig. Het lezen van deze site is in vele opzichten enorm grappig, als je er oog voor hebt.
Naam:
J.de Groot
Datum:
10 juni 2019
Inderdaad Hanneke, voor beide schrijvers
die jij noemt daar neem ik graag mijn petje vooraf. Het is ook vaak hun scherpte gebracht met veel humor en zonder teveel "hoogdravend gedoe" dat beklijft, bij deze dus. Gewoon die simpelheid vanuit het dagelijks bestaan is leuk en met humor door hen gebracht.
Dat willen mensen lezen.
Studeren/ diepgraven kan men overal op elk terrein.
Waar is toch JOHAN DESMET GEBLEVEN ja is gestopt dat weet ik maar daar ging je de site voor aanklikken...toen!
Naam:
Bjarne Gosse
Datum:
10 juni 2019
Ik ben het met Karel Jong eens en ervaar hetzelfde met het commentaar dat ik terug krijg. Ik zal daarom niet meer op deze columnist reageren en mijn tijd besteden aan mensen die werkelijk over de inhoud durven te praten.
Naam:
Karel Jong
Datum:
10 juni 2019
De kwalificatie van de columnist in haar commentaar op mijn reactie 'brei van algemeenheden' duidt op de cultuur van jij-bakken, welke deze site soms plaagt. In deze 'brei' ging ik slechts in op de laatste regel van haar column van de dag. Dus dat 'waden' lijkt zwaar overdreven. En zeker voor een schrijver met ervaring en pretentie. Bovendien behoeft de lezer het niet eens te zijn met mijn indruk over het verleden van discussies op deze mooie site.
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
9 juni 2019
Dank voor de reacties, allemaal.

@JdG: de stukjes van Mohair en Trawant lees ik anders altijd met het grootste plezier.

@KJ: Ik neem je kritiek graag ter harte, ook al moest ik door een brei van algemeenheden waden om er te komen.

@BG: Het ging me juist wel om de inhoud. Is men eenmaal in een valkuil gevallen dan gaat het over personen en niet meer over de inhoud. En dat is helaas wat je doet in je commentaar vanaf de tweede alinea: Je ageert in het algemeen tegen een groep mensen die in jouw ogen boosdoeners zijn, in dit geval populisten. Je hebt het niet over waar ze wel of niet voor staan, maar volstaat met een algemene beschuldigende vinger - ze discrimineren minderheden.

Dat mag van mij, hoor, het probleem is alleen dat de mensen die jij voor ogen hebt zich waarschijnlijk totaal niet aangesproken voelen door het etiket "populist" en ze zullen zich dan ook niets van de beschuldiging van discriminatie aantrekken. Ik ben bang dat ze eerder zullen reageren op het niveau van de persoonlijke aanval. Met andere woorden, dikke kans dat ze in de tegenaanval gaan, en dan ook op het persoonlijke vlak. Dan heb je toch helemaal geen gesprek of uitwisseling over het onderwerp meer?
Naam:
J. de Groot
Datum:
9 juni 2019
Het is duidelijk nu.
Het waren inderdaad eens "bevlogen" tijden op deze mooie sites: gedichten.nl/nederlands.nl
Maar helaas, het blijkt toch ook een komen en gaan te zijn voor schrijfsites nu.
De spirit is eruit helaas. Het is ook hier niet meer wat het eens was.
Het aantal bezoekers/inzenders is ook nog maar een fractie van wat het eens was.
Het is niet anders, en zal ook niet meer anders worden denk ik.
Maar het is mooi geweest!!!
Naam:
Karel Jong
Datum:
7 juni 2019
Op deze site is relatief weinig discussie, zoals trouwe lezers en schrijvers ook wel zien. Bij een mild kritische noot is de neiging om te jij-bakken best groot. Ook verschil in vorm en inhoud wordt matig ingezien, als er al eens een reflectie komt op een commentaar. Niks nieuws onder de zon. In het verleden waren er pittige discussies, welke ook wel eens uit de hand liepen. Maar er waren daardoor of ondanks dat fenomeen, veel meer lezers en gebruikers van deze onvolprezen site. Ik vind de column overigens inderdaad nogal overbekend menselijk gedrag onderstrepen. Dat weten weldenkende mensen wel. Voor wie heeft de schrijver de tekst eigenlijk geschreven? Ter lering, onderricht, verheffen van onwetenden? Ik mis een beetje een eigen, wellicht meer prikkelende visie. Tekst is enigszins aan de schoolse kant. Althans, zo komt deze bij mij binnen.
Naam:
Bjarne Gosse
Datum:
6 juni 2019
Je beschrijft in jouw column wat ieder weldenkend mens natuurlijk al lang weet. En het gaat daarbij vooral om de vorm, want over inhoud laat jij je niet uit omdat je niet aan politiek wilt doen
Het zijn telkens de populisten die het liefst namens het volk laten weten dat ze te weinig gehoord worden. En komen ze dan eindelijk wel aan het woord dan kramen ze discriminerende taal uit.
Geen wonder dat er fel op gereageerd wordt door mensen, (links en rechts) en dat daar ferme taal op volgt. Je kunt bij Amnesty International navragen wat de gevolgen zijn voor de mensenrechten in landen waar de populisten aan de macht zijn. En dan doel ik vooral op de mensenrechten van minderheidgroeperingen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)