Billy de balletdanser
Films die iemand beslist gezien moet hebben, daarbij denk je aan beroemde rolprenten als Casablanca, Doctor Zhivago, Gone With The Wind, Cuckoo’s Nest, Una Giornata Particolare. ‘Gezien zou moeten hebben’ is echter een arbitrair begrip. Soms spreekt men van nieuwe cinematografische wegen bewandelend; moet je dan naar de vertoning van zo’n showstopper zijn geweest omdat de opzet origineel is? Voor de een wel, voor de ander niet.
In de tijd dat ik gretig naar de bioscoop ging en alle recensies las, was ik een bewonderaar van ‘French Connection’ (Gene Hackman), ‘César et Rosalie’ (Romy Schneider, Yves Montand), ‘Last Tango in Paris’ (Marlon Brando} en ‘Ryan’s Daughter’ (Robert Mitchum). Tegenwoordig laat ik het langer bezinken voordat ik een titel toelaat tot mijn best-of-the-best-lijstjes. Avant-garde, avontuur, docudrama, fantasy, film-noir, horror, komedie, misdaad, musical, mystery, oorlog, romantisch, sciencefiction, thriller, western, er zijn zoveel genres. Omdat ‘Billy Elliot’ tot de buitencategorie kan worden gerekend, maak ik een uitzondering.
Hoewel ik altijd op filmmuziek let, zag ik pas bij de aftiteling dat de erfgenamen van de Amerikaanse acteur-danser Fred Astaire toestemming hadden gegeven om zijn werk te gebruiken. Billy hoort als jongetje, ergens op de radio bij de buren, het song-and-dance-nummer ‘Top Hat, White Tie And Trails’. Dit aanstekelijke wijsje zal de rest van zijn leven bepalen. De ritmiek zet zich vanaf dat moment in hem vast. Hij tapdanst overal en gebruikt iedere muur die hij tegenkomt als springplank.
Het boksen, rugby en voetballen van zijn klasgenoten boeit hem niet, eerst tot wanhoop van zijn agressieve vader, maar later bindt deze in: de arbeiderszoon uit het noordoosten van Engeland mag proberen een professioneel balletdanser te worden.
Na veel tegenwerking krijgt het natuurtalent Elliot groen licht om zich te bekwamen aan de exclusieve Royal Academy in Londen. Als de autobus op punt van vertrek staat, zegt een meisje, uit naam van het hele dorp: ‘goodbye Billy, good-luck!’. Simpel en ontroerend, vond ik.
‘Billy Elliot’ is een heel interessante symbiose van maatschappelijke spanning rondom een staking bij mijnwerkers en de persoonlijke verwikkelingen van een atypische jongeman die zich moeizaam een weg baant naar succes.
27 juni 2020
Geplaatst in de categorie: film