Filosoof Roy
Het interview dat de begenadigde ex-voetballer Bryan Roy onlangs had met journalist Dennis van Bergen levert een schat op aan diep-filosofische inzichten.
Roy oogt nog jong in zijn T-shirt met Cruyff-opdruk, maar het interview zal afgenomen zijn om zijn 50e verjaardag te vieren: een leeftijd waarop mannen steeds wijzer lijken te worden.
Zijn eerste stelling betreft de rol van het toeval. Toeval bestaat niet, is de stelling van de ex-sterspeler. Toen hij de interviewer voor zijn deur zag staan, was het exact 14.14 uur. Dat is een teken van boven. Johan kijkt mee.
Voor de niet-voetballiefhebbers onder ons: Johan Cruyff droeg – na aanvankelijk als midvoor het rugnummer 9 te hebben gedragen – in het verdere verloop van zijn carrière het rugnummer 14.
Ik ga hier nog eens diep over nadenken:
- toeval bestaat niet
- Johan Cruyff kijkt mee.
Ik heb hier stiekem de neiging te denken dat het toeval moet zijn dat Johan nu juist meekijkt met Bryan: Johan - inmiddels tot as vergaan - kan toch niet de hele dag met hem meekijken want hij zal toch wel meer te zien en te doen hebben.
Bryan is ook tevreden met de paleis-revolutie die onder leiding van de toen nog levende Johan heel wat stoelpoten onder trouwe Ajax-trainers en Ajax-bestuurders heeft afgezaagd. De lichtvoetige linksbuiten van weleer denkt dat Johan heel tevreden is met hoe het nu gaat bij Ajax.
Ik heb hier stiekem de neiging te denken dat het nooit meer goed zal komen met Ajax: het internationale geld regeert en goede spelers verlaten als formule-1-wagens de Arena: deze week vertrok een veelbelovende jeugdspeler naar elders terwijl hij nog geen wedstrijd in het eerste gespeeld heeft.
In een gesprek met Wilfred Genee - door Roy aanhoudend Alfred genoemd - zou Roy gezegd hebben op de vraag wat hij tegenwoordig doet: ‘niets’.
Ook dat antwoord getuigt van een filosofische houding waar menige Zen-meester jaloers op zal zijn. Dat lukt míj in ieder geval niet, want ik moet zo nodig weer deze bespiegelende column schrijven ter meerdere eer en glorie van de ex-Oranje-speler.
Roy verdiept zich nu in ‘spiritualiteit’: dat is andere koek dan vanaf de linkerflank zo veel mogelijk doelpunten erin jassen. Dat ging hem 30 jaar geleden vlot af, maar nu zit hij dankzij de erge diepe denker Eckhardt Tolle op een veel etherischer niveau. Hij heeft zichzelf teruggevonden!
Hij is ervan overtuigd dat “het virus” in een laboratorium is ontwikkeld. Met de stelligheid die de onnavolgbare Cruyff kenmerkte beweert Bryan dit: en hij kan het weten want hij staat voor zijn gevoel nog iedere dag in contact met de grote voetbalmeester.
Naast de dode Johan Cruyff – indertijd een groot leider in het veld en op de bank - adoreert hij de levende wereldleider Donald Trump: een groot vechter tegen de main-stream in. Trump steekt zijn nek uit en van dat soort mensen houdt Bryan.
De verslaggever vergeet op dat moment te vragen of Bryan daarom ook van giraffen zal houden: dat lijkt me voor Bryan het favoriete dier in de jungle.
Ik kijk nu al uit naar zijn biografie die in het najaar uitkomt onder de titel: ‘Ongrijpbaar’.
Want Roy’s uitspraken hebben me gegrepen: dat kan geen toeval zijn!
Geplaatst in de categorie: filosofie