Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Crisisverwatering

We zitten nog steeds in de corona-crisis. De ziekte is niet onder controle, maar als we ons onnatuurlijk blijven gedragen, zal hij niet weer massaal de kop op steken.

Maar het is moeilijk hoor, geen handen geven, afstand houden, hoesten in ellebogen, mondkapjes, het is gewoon allemaal vervelend. En als dan, zoals nu het geval is, de crisis maar niet op de deur staat, maar ergens ver weg: in de Verenigde Staten, Brazilië ne nog verder weg, waarom zouden we ons dan druk maken? Als een demonstratie op de Dam niet leidt tot honderd, niet tot tien en zelfs niet tot één zieke, laat staan tot een dode, wat boeit het dan nog?

Dan willen we toch weer gewoon naar de kroeg en shoppen in overdrukke winkels? Vliegen naar vakantieoorden waar men dolblij is met de dappere toerist die zich weer komt laten verbranden in de zon die zo heet is, dat geen verstandig mens daar vrijwillig een uur in gaat liggen?

Dit is crisisverwatering. Het water staat nog steeds hoog aan de dijk en kan nog steeds doorbreken, maar we zien het niet meer en hebben ook geen zin meer om erop te letten. We willen weer andere dingen aan ons hoofd hebben, andere zorgen. En deze crisisverwatering is precies de oorzaak van de volgende golf.

Hopelijk verwatert hij bij zo weinig mensen, dat de dijk niet breekt. Maar ik moet eerlijk zijn – ik vind het ook moeilijk.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 16 juli 2020


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.5 met 2 stemmen 120



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)