Was het een fusiedebat waar leden centraal stonden of alleen maar een leuk oploopje?
Negen juli was ik op een debat in het Noorderpoortgebouw Euroborg waar de leden van de PvdA en GroenLinks centraal stonden. Ik stond ergens achteraan. Het viel mij dus niet op dat ik centraal stond, want niemand deed een poging mij richting het centrum te manoeuvreren. Dat was natuurlijk ook moeilijk, want er waren nogal wat leden en die kunnen onmogelijk met zijn allen in het centrum staan.
Wie stond er dan omheen? Er waren drie kamerleden, er was één statenlid, misschien twee, en ook ongeveer zoveel raadsleden uit Groningen. En verder ook nog de twee voorzitters van de beide verenigingen. Die konden samen onmogelijk zo rond de leden gaan staan, dat de leden het gevoel kregen van hé, kijk nou eens, wij zijn het centrum. Er was veel te weinig omgeving voor zo'n grote groep om centraal in te kunnen staan.
Nu had ik ook niet verwacht centraal te staan. Het is meestal politieke prietpraat die bij alle partijen en overheden wordt gebezigd om mensen te lokken naar zaaltjes te komen met meestal de bedoeling de boodschap van politici bij de leden grondig tussen de oren te krijgen. Zo was deze bijeenkomst ook bedoeld, hoewel je nooit iemand zult vinden die dat toegeeft. Hooguit zijn er nog ergens geheime notulen van het niveau 'Functie elders' of 'Leden omkletsen' die alleen dankzij een oplettende fotograaf per ongeluk het daglicht zien. Deze bijeenkomst heb ik een dergelijke notitie niet zien langskomen.
De leden van PvdA, GroenLinks en de dubbele leden werden in vier zaaltjes onderverdeeld. Binnen die vier zaaltjes werden ze in drie groepen tafelgenoten en die drie groepen tafelgenoten werden weer opgesplitst in twee halve tafels met elk vier leden. Deze leden moesten met elkaar discussiëren en zo werd onderzocht of de partijen PvdA en GroenLinks bij elkaar passen. Dankzij een gebrekkige akoestiek, werden de discussies zo luid gevoerd, dat niemand was te verstaan, maar desondanks werden er punten opgeschreven en conclusies vastgesteld. De punten en conclusies die werden verzameld zouden aan de partijbureaus van beide partijen worden gezonden, zodat die een grondige analyse zouden kunnen doen, samen met wat uit andere zaaltjes elders in het land werd verzameld. En ik kan al wel vertellen wat eruit komt: de partijen passen bij elkaar.
Hoe ik dat weet? Welnu, ondanks dat er notoire idealisten in beide partijen zijn, worden de hardste hardliners zo ingebed en onderverdeeld dat ze onmogelijk een massa kunnen toespreken om de zaal een ongewenste kant op te trekken. Ook is ondoenlijk om een polariserend debat te openen. Iedereen is zo opgesplitst in sub-sub-sub-groepjes dat niemand een protestbeweging in gang kan zetten. We vullen gezellig zaaltjes, meer niet. En ook de vraag, ben je voor of tegen de fusie wordt vermeden. Kortom: dansend rond de olifant in de zaal zorgt sociaal wenselijk gedrag er voor dat bij veruit de meeste tafels, zo niet alle, dat de leden ontdekken dat ze, zolang ze geen besluit moeten nemen, wel met elkaar kunnen praten. Conclusie: we passen dus bij elkaar.
Ik zou zeggen: doe hetzelfde met GroenLinksers en BBB-ers en op voorwaarde dat niemand zegt bij welke partij ze horen, krijg je exact dezelfde uitkomst. Ze passen bij elkaar omdat mensen die met elkaar gaan praten bij elkaar passen.
Voorafgaand aan de kletstafeltjesbijeenkomsten gaf ik aan dat ik niet voor de fusie was en meteen werd ik aangevallen. 'Hij is nog tegen,' werd mij voorgehouden. Ik ben niet eens tegen, ik zie het nut niet. Als je gaat praten over fusie of geen fusie, dan wordt het wel ingewikkeld. Maar ja, dan gaat het ergens over. Tijdens het decentrale tafelgesprek gaf ik aan dat als we geen verhaal maken voor de leerlingen van de school waarin we zaten we net zo goed apart konden blijven. Als de MBO-leerlingen het niet zien zitten op PvdA, GroenLinks of op de combinatie te stemmen, blijft links zonder betekenis. Fusie of geen fusie. De leerlingen van de MBO-scholen zijn al lang geen lid meer van linkse partijen en gaan vaak niet eens stemmen. Als ze al stemmen, stemmen ze op de Actuele Tegenpartij. De Actuele Tegenpartij is de opvolger van de creatie van Van Kooten en De Bie: dus de SP, LPF, TON, PVV, FvD of BBB. Geen van die partijen is in staat gebleken enige betekenis te hebben, maar voor de partijen die het stuur in handen hebben zijn hun stemmen elke keer weer bedoeld als een signaal: denk ook aan ons!
Aan het tafeltje waar ik zat, werd niet aan hen gedacht. Of aan de andere tafeltjes aan hen werd gedacht durf ik wel te raden. Ook niet natuurlijk. Mijn conclusie is dat we kunnen wel fuseren zodat de verlichte machthebbers die het goed voor hebben met de armen en behoeftigen in de samenleving een lijst hebben om voor hun geweten op te stemmen. Deze lijst zal uiteindelijk, als ze regeert, telkens weer dodelijke compromissen moeten sluiten met rechts zodat de verlichte machthebbers zichzelf krachtig vastklemmen in de marge van de samenleving. We hebben natuurlijk groot gelijk, zalven we onszelf. Maar we krijgen het niet, omdat we niet te vertrouwen zijn.
home.nlGeplaatst in de categorie: actualiteit
PvdA
149
Geef je reactie op deze inzending: