Blindenbeleid
Direct na de verkiezingen, ongeveer een jaar geleden, bedacht ik dat de enig mogelijke uitkomst een kabinet Timmermans was. Het was een eenvoudige rekensom: Pieter Omtzigt had gezegd dat hij niet met de PVV zou regeren en dat betekende dat een meerderheidscoalitie met de PVV onmogelijk was. Een PvdA-GroenLinks coalitie was ook niet eenvoudig, maar er leken mij voldoende gematigde krachten om dit kabinet mogelijk te maken.
Pieter Omtzigt was echter de eerste die een verkiezingsbelofte brak. De uitslag was dusdanig verrassend, dat hij meende niet anders te kunnen dan met de PVV te gaan praten. Sterker nog, hij had een rechtse partij en zou dus niet over links moeten willen. De PvdA-GroenLinks was erger dan de PVV, moest ik geloven.
Misschien denkt hij dat nog steeds. Als dat zo is, snap ik het nog steeds niet. Zelfs partijgenoten van Omtzigt snappen het niet allemaal meer. Met de PVV regeren kan domweg niet als je van de rechtstaat houdt. De PVV bedenkt immers keer op keer een wet die in strijd is met die rechtstaat en erger, ze bedenken nauwelijks iets anders. Ja, ze bedenken dat bewaking van de grenzen een goed idee is. De PVV denkt namelijk dat het mogelijk is gatenkaas zonder gaten te maken. Het enige wat grensbewaking oplevert zijn files en grotere tekorten van manschappen voor de overbelaste marechaussee. Asielzoekers zullen er wonderwel in slagen om via omweggetjes het land in te komen, zoals ze overigens tot op de dag van vandaag erin slagen via Schiphol ons land binnen te komen. Mind you, Schiphol, de best bewaakte grens van Nederland. Symboolbeleid is het en symboolpolitiek is erger dan effectief beleid, omdat het de onmacht van de staat aantoont – iets waar een gezonde denkende staat niet op zit te wachten.
Pieter denkt dat rechts rechts is, maar PVV-rechts is een totaal andere soort rechts dan NSC-rechts. Het NSC-rechts heeft meer met de PvdA-GroenLinks ideeën te maken, omdat beiden in ieder geval de rechtstaat zien als een middel om de burger te beschermen en niet om (een deel van) de burgers te knechten.
Maar genoeg over de NSC. Ook de VVD die voor vrijheid en democratie zegt te zijn, lijkt niet meer te snappen wat ze bedoelen met democratie. Democratie is niet dat de meerderheid beslist, maar dat iedereen meedoet. Dat er een gesprek is van allen met allen. Dat er een uitkomst komt waar iedereen zich bij thuis voelt. Dus waar zowel joodse als moslim-Nederlanders zich thuis voelen. Democratie is rekening houden met minderheden – en vrijheid is niet alleen vrijheid voor kapitaal, maar ook de vrijheid voor mensen die geen kapitaal hebben. Dat soort ideeën is de VVD om de een of andere reden kwijt geraakt.
We zitten dus met een kabinet dat ijzersterk is in het benoemen. Ze reageren op gevoelens. Vervolgens komen ze met symboolpolitiek en noemen dat het meest vergaande beleid tegen immigratie ooit. Vergaand ja, in de zin dat we allemaal een blinddoek opdoen en dat zij ons vervolgens vertellen dat er geen problemen meer zijn.
Geplaatst in de categorie: politiek