Puntje puntje puntje
In SMS en e-mailcommunicatie is het beletselteken aan een niet te stuiten opmars bezig. Waren deze drie puntjes aan het eind van een zin voorheen vooral bvoorbehouden aan de happy eindes van sprookjesverhalen, tegenwoordig druppelen de puntjes als confetti tussen al dan niet samenhangende zinnen door.
In persoonlijke post lees je snel door deze gemorste morse heen, maar beletseltekens-on-the-loose vind ik tegenwoordig ook steeds vaker terug in zakelijke of informatieve mail. En dat staat raar.
Is de afzender nog niet geheel zeker over zijn geuite boodschap? Moet ik zelf een conclusie voor het bericht bedenken? Of is de bijbedoeling wat extra gewicht in de schaal te leggen van de vermelde mededeling?
Het leven is al danig ongewis. Behalve de constatering dat 4 gratis ochtendkranten toch wel wat veel is en dat we nooit meer het Eurovisie Songfestival gaan winnen tenzij we Kelly uit Big Brother en Seki uit De Bus als duo afvaardigen, zijn er weinig zekerheden om je aan vast te houden.
Iedereen heeft behoefte aan een beetje stelligheid. Dat bereiken we niet door berichten rond te gaan sturen met onnodige 'schrijf op wat je weet op het stippellijntje'-toevoegingen. Dúrf die punt te zetten!
Geplaatst in de categorie: maatschappij