Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Geachte mevrouw Cramer, lieve Jacqueline

Als het aan minister Cramer ligt, wordt de gloeilamp verboden. Eten, lezen en neuken kan tenslotte ook bij een spaarlamp. De nieuwe generatie schijnt er niet meer uit te zien als een jampot en geeft nog gezellig licht ook.

Dat de gloeilamp moet verdwijnen, zal mij een zorg wezen. Spaarlamp, led-lamp, ze hebben mijn zegen. Toch wordt ik kriegel van dit soort afleidingsmanoeuvres.
Het is namelijk niet de gloeilamp die de olievoorraden opslurpt en het milieu verpest middels CO2-uitstoot; het is de mens.
Heus ik ken er wel een paar die hun hele huis verlichten met vijf spaarlampen, die op de fiets naar het werk gaan en bewust niet vliegen. Maar ik ken veel meer mensen die het licht niet uitdoen als ze de voordeur uitlopen; in hun eentje in een ruim bemeten gezinswagen gaan zitten en liever vijf dan vier keer per jaar naar het verre oosten vliegen. Geen minister die daar wat van vindt, laat staan wat aan doet. Na ons de zondvloed.

Geachte minster, was niet het doel dat wij ergens rond 2010 op de uitstoot van 1990 zitten en is het niet zo dat dat doel elk jaar verder uit zicht raakt? Vandaag nog in de krant: de opstoot en de vaart van het Chinese volk zorgt in zijn eentje voor een CO2-uitstoot die zelfs in de zwartste scenario’s niet was voorzien.

Met het verbieden van de gloeilamp alleen komen we er niet. Wat dacht u van de volgende maatregel?
Stel voor elk apparaat vast wat een zuinig, duurzaam en maatschappelijk verantwoord ontwerp is en hef een forse milieubelasting op alle machines die daar niet aan voldoen.
Verbied de verkoop van apparaten die nadat je op de uitknop hebt gedrukt nog steeds stroom vreten. Dit scheelt in Nederland minstens één elektriciteitscentrale, maakt korte metten met de wegwerpmaatschappij en vermindert idiote transportstromen over de hele wereld.
En nu we toch bezig zijn: laten we alle eerste, tweede en overbodige levensbehoeften beoordelen op hun bijdrage aan een duurzame wereld. Dan kan de helft van de centrales dicht.

Nog even aparte aandacht voor de auto. Want in polderland Nederland kan een grote Mercedes net zogoed een energiezuinig-label krijgen als een Suzuki Alto omdat ze toevallig in aparte door de industrie bedachte klassen zitten. Wat een kolder! Bedenk een index waarin kilo’s, formaat, verbruik en veiligheid worden uitgedrukt. Een duurzaamheidsindex dus. Hef belasting naar rato en niet alleen voor het rijden, maar ook voor het stilstaan. Mobiliteit heeft tenslotte ook een prijs. En in dat kader wordt het tijd om de leasebak af te schaffen en de reiskostenvergoeding via de schatkist eveneens.

Nu alleen nog even Europa mobiliseren voor dit baanbrekende plan en we hebben het niet meer over het afremmen van de groei, maar over daadwerkelijk minder energie gebruiken.

Langs deze weg, verdwijnt de gloeilamp vanzelf en gaat u de geschiedenis in als de vrouw die korte metten maakte met de lafheid het polderen de onverschilligheid.
Een betere wereld begint bij Jacqeline Cramer.

Schrijver: Harry van Dooren, 23 mei 2007


Geplaatst in de categorie: politiek

4.5 met 11 stemmen 761



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Rina van Dijk
Datum:
24 mei 2007
Precies, er bestaan geen simpele oplossingen.
En okay, we moeten ergens beginnen.
Dus: "Kom op, Jacqueline!. De schouders eronder....!"
Naam:
harry van dooren
Datum:
23 mei 2007
Email:
hvandoorenzonnet.nl
Er bestaan geen simpele oplossingen, maar goede duurzaamheidscriteria houden rekening met de factor arbeid en het menselijk kapitaal. Wat de uitkomst is van deze revolutie kan niemand voorspellen, maar dergerlijke onzekerheid mag geen argument zijn om slechte dingen in stand te houden.
Naam:
Rina van Dijk
Datum:
23 mei 2007
Klinkt allemaal heel simpel en uitvoerbaar.
Er is wel, op zijn minst één, addertje onder het gras: al die mensen die zonder werk komen. Heb je daar óók zo'n eenvoudige oplossing voor? Ik hoor hem graag.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)