Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Friendly fire (2)

Er is de afgelopen dagen stevig gepord in het vuurtje van mijn open haard. Dat levert natuurlijk flink wat rondspattende vonken op, vooral door mede-columnist Harry van Dooren die een paar wezenlijke vragen formuleert, zoals:

Waar zouden we zijn als die vermaledijde Amerikanen zich niet met de tweede wereldoorlog hadden bemoeid?

Laat ik eerst historisch vaststellen dat de V.S. zich pas met de tweede wereldoorlog zijn gaan bemoeien, nadat zij hiertoe werden gedwongen doordat Japan zijn aanval op Pearl Harbor had uitgevoerd. Tot die tijd hanteerden onze ‘bondgenoten’ een krampachtige neutraliteit, overigens gevoed door rampzalige ervaringen tijdens de eerste wereldoorlog. Verder meen ik dat niet alleen Amerikanen, maar ook Canadezen, Ieren, Fransen, Polen, Russen, en nog vele andere nationaliteiten zich met de tweede wereldoorlog hebben bemoeid.

Van bijzondere warme gevoelens jegens deze bevolkingsgroepen, op basis van dit historisch gegeven, heb ik in nooit veel gemerkt, integendeel. Kortom, het adagium ‘wij hebben jullie destijds geholpen en nu moet je ons eeuwig dankbaar zijn en vooral ook kritiekloos volgen’ heeft voor mij afgedaan. Als de V.S. graag de politieagent van deze wereld wil zijn – het zij zo - maar waarom moet Nederland dan zo nodig in dat kielzog willen optreden als een soort tweederangs Bromsnor?

Misschien hadden wij meer moeten leren van Sebrenica, toen onze rol als bewaarder van de lieve vrede genadeloos onderuit werd gehaald. Daar werden wij geconfronteerd met het dilemma: (wij) schieten of (zij) sterven! De uitkomst is wel duidelijk geworden, een open wond en een schuld die nooit meer ingelost kan worden. Daarom intrigeert mij ook de meest essentiële vraag die Harry van Dooren stelt:

Zou ik bereid zijn om iemand dood te schieten of om te sterven voor mijn vaderland? En wat als de verdediging niet zou baten, ons land zou worden bezet, onze mannen neergeschoten en onze vrouwen verkracht, terwijl de rest van de wereld de andere kant op kijkt? Is er dan nog een veilige plek waar je naartoe kan vluchten?

Dat was precies wat er in Sebrenica gebeurde en wij hebben het niet kunnen verhinderen! Geen vermaledijde Amerikanen die te hulp kwamen, luchtsteun verleenden en Mladic tegen hielden. Dat paste niet in hun militaire/strategische/politieke plannetjes. En dus keken zij en de rest van de wereld de andere kant op.

Wie herinnert zich niet die ouderwetse paarsachtige affiche. Een klein bloot meisje sjouwt met een emmertje met zand op het strand met als begeleidende tekst: ´stel je voor er komt oorlog en niemand gaat er naar toe´. Noem mij maar een lafaard, maar als er ergens oorlog is, ga ik er niet naar toe!

Schrijver: Watze Elgersma, 25 januari 2008


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.2 met 11 stemmen 494



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
geert kruideren
Datum:
7 februari 2008
Email:
geert.kruiderendigitaaltafel.nl
We spreken af in de grot onder de Grote Waterval.
Die is bomvrij.
Naam:
Watze Elgersma
Datum:
27 januari 2008
Email:
w.elgersmahetnet.nl
Als jij de vrede bewaart in Park Sonsbeek, dan lijkt mij dat een heel geschikte plek.
Naam:
geert kruideren
Datum:
25 januari 2008
Email:
geert.kruiderendigitaaltafel.nl
Vertel me waar je wél heen gaat, Watze, en ik ga met je mee!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)