Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Voornemens Ons Allen

Mijn voornemen voor het nieuwe jaar heeft zich voor het eerst uitgebreid naar een gebied groter dan mijzelf. Ik heb me voorgenomen juist te denken, juist te spreken en juist te handelen. Er is me al eens iemand voor geweest met hetzelfde doel: Boeddha.

Wat het juiste is in denken, spreken en handelen weten we zelf het beste. We weten van onszelf wanneer we iets doen wat niet goed is omdat het niet lekker voelt. We weten heel goed dat niet juist denken tot nare gedachten voert, over onszelf of over een ander. En we weten precies wanneer we iets vervelends zeggen. We weten het zelfs heel goed - maar de vraag is of we genoeg naar ons zelf luisteren.

Die mensen die hulpverleners in elkaar slaan, die dieren en kinderen mishandelen, die de aarde op een gruwelijke manier vervuilen - die mensen weten stuk voor stuk dat ze iets doen wat niet juist is.
Hun motivatie om het wel te doen is verborgen onder een complex web van oorzaken en gevolgen. Zo complex dat ze zelf niet meer weten dat ze er in verstrikt zijn geraakt en zijn gaan denken dat het zo moet. Maar in hun hart weten ze heel goed dat hun manier van handelen niet de juiste is. Het merendeel accepteert dan ook vaak moeiteloos de straf die ervoor wordt gegeven.

Zo is onze wereld geworden. We zijn gewend aan een ordening van schuld en boete en we geloven erin.
Maar ik heb me voorgenomen dit eeuwenoude systeem niet meer te vertrouwen. Het is zo ouderwets als de wetten van de Sharia. Het is zo achterhaald als de vrijheidsberoving van vrouwen die verplicht zijn hun lichaam te bedekken. Het is zo degenererend als de arbeidsomstandigheden van zwarte mannen die nog steeds de laagste banen moeten accepteren. Het systeem is zo op angst en wantrouwen gebouwd dat alles en iedereen die er anders uitziet, anders denkt, een andere taal spreekt dan de regerende massa, wordt verbannen, uitgesloten en uitgenomen. We zijn, lijkt het wel, vergeten dat we allemaal mensen zijn.

Wij zijn een massa van bangeriken geworden omdat we niet meer denken, spreken en reageren volgens ons hart maar volgens de regels en de wetten die ons sinds eeuwen worden voorgespiegeld.
Ik geloof dat ik een opstandeling word.
Ik wil juist denken, spreken en handelen door een ieder te zien als mijzelf.
Wij worden allemaal geboren in het onschuldige verlangen om liefde te ontvangen en liefde te geven. Dat is startpunt. Van ons allemaal. In den beginne zijn wij gelijk. Ik wil die gelijkheid terugvinden door te kunnen vergeven. Door lief te hebben door begrip en empathie. Door te willen samenleven met iedereen die in zijn kern dezelfde is als ik. Iedereen. En als we dat allemaal willen dan zal het Hof van Eden zich hier gaan bevinden. Onder onze voeten op deze aarde.

Het moet toch mogelijk zijn?
Of ben ik het jaar te optimistisch begonnen?

Schrijver: Pauline van Munster, 5 januari 2010


Geplaatst in de categorie: vrijheid

4.5 met 4 stemmen 362



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)