Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Vrouw in de bouwmarkt

Een van de plannen de je in het nieuwe jaar kunt uitvoeren is nu eindelijk eens dat achterstallige klusje opknappen. Zo iets waar je al bijna een jaar tegen aan kijkt en tegen op ziet. Dus: op naar de bouwmarkt, want natuurlijk is het juiste gereedschap juist op het kritieke moment onvindbaar.

Daar sta ik dan in het prille jaar in de bouwmarkt. Twee soorten mannen met klusplannen lopen er rond.
De eerste groep stevent bewust op zijn doel af. Deze mannen stralen krachtdadigheid uit. Ze zullen hun klus wel even klaren want dat zijn ze gewend. Ze weten precies wat ze nodig hebben en zijn snel terug bij de kassa.
Ik reken mezelf tot de andere groep die niet zo vaak in de bouwmarkt komt. Eerst even oriënteren, dan op zoek naar de medewerker die makkelijk herkenbaar is aan zijn kleding in de bouwmarkt kleuren. Vragen, zoeken, twijfelen, aarzelen en uiteindelijk toch maar beslissen. En dan naar de kassa.

Liefst zeven mannen staan voor me in de rij en bevestigen daarmee dat de bouwmarkt een mannenwereld is. Maar er zijn ook twee vrouwen, één achter de kassa en één als klant. Ha, nu snap ik ook meteen waarom er zoveel mannen staan te wachten. Die vrouw heeft geen haast, neemt rustig de tijd voor haar aankoop en babbelt ondertussen vrolijk met de kassavrouw. Ze heeft een stuk of dertig plantjes in de bouwmarkt gevonden. Wat heet, een stuk of dertig cactussen zie ik vanuit de rij. Nogal lastig om aan te pakken en in te pakken. De vrouw achter de kassa probeert te helpen, maar het schiet niet op.

Geweldig, bedenk ik mij. Branchevervaging is de trend en als je als bouwmarkt mee gaat doen, dan krijg je dus een vrouw in de winkel die plantjes koopt. Verveeld kijk ik opzij. In een rek liggen candybars en tijdschriften. Ook dat is de bouwmarkt. Die weet precies hoe de klanten denken. Wachten op bijvoorbeeld een vrouw? Dan verleiden we die mannen met een lekker tijdschrift of een chocoladereep. Verveeld blader ik wat in het blad en ik onderdruk een opkomend hongergevoel.

Ik zucht, net als de andere mannen in de rij. Nee, ik ga dat tijdschrift en die reep niet kopen. Dat plezier gun ik beide vrouwen en de bouwmarkt niet. En ik vraag mij af of dit een goed begin van het nieuwe jaar is.

Schrijver: Rob Chevallier, 11 januari 2010


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.0 met 3 stemmen 767



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)