Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

OERSOEP SMURRIE VLEUGJE HOOP

Sommige dingen zijn al zo oud als de wereld en zullen dat vrees ik blijven. Waarom schiet het toch maar niet op als het gaat om de natuur van de mens? Lang heb ik de hoop gekoesterd, dat het allemaal wel goed zou komen, maar ik wil blijkbaar te snel en begin te geloven dat ik het niet meer zal meemaken.

Zo traag als de evolutie toch is als het gaat om bewustzijnsverandering, het verwerven van inzichten en het verdwijnen uit ons van het reptiel, de aaseter, de kwal en wie weet wat voor veel meer onaantrekkelijke, al dan niet slijmerige voorgangers.

Wat betreft het onvoorspelbare roofdierrestant in ons; de expositie over gladiatoren in het Valkhof in Nijmegen wil ons een spiegel voorhouden over toen en nu en eventuele veranderingen die niet kwamen.

Zo bestonden supportersrellen al in het jaar 59 na Chr. en ze zijn er nog steeds. Fans van de drie teams van het wagenrennen uit Pompeii gingen op de vuist met die uit Niceria, waarbij vele doden en gewonden vielen. Dat liep zo uit de hand dat het amfitheater door de toenmalige keizer voor tien jaar werd gesloten. Er waren zelfs rellen in Constantinopel in het jaar 529 waarbij 30.000 doden vielen.

Piet Vroon schreef in Tranen van de Krokodil al dat de mens een vat vol tegenstrijdigheden is en dat de ontwikkeling van de hersenen misschien te snel is gegaan. Misschien speelt daarom het beest in ieder van ons nu en dan op of vernietigt het wat we ‘het goede’ noemen.
In Hoge Bomen, een uitzending over hem, stelt Vroon: ‘Ik vind dat een mens onder ogen moet zien, dat hoe oud hij ook is en hoeveel hij ook gestudeerd heeft, hij eigenlijk van de hele bliksemse bende niets begrijpt.’

Voetbalfans die knuffels gooien naar zieke kindjes, zoals afgelopen maand ADO supporters in de Rotterdams Kuip deden, noemde het Jeugdjournaal LIEF, maar de mens is niet lief. Hij kan het zijn. In ‘zachtaardige’ hooligans, supporters, vandalen, in elke mens vind je ook grote boze wolven met scherpe tanden en bloeddorstige neigingen. Monsters in slecht afgebakende reservaten. Roofdieren die kunnen ontsnappen. Een video op Face Book geeft een positiever beeld.
Een grote, gestrande, levendbarende pijlstaartrog wordt bij haar bevalling geholpen door liefdevolle, menselijke wezens en met haar kleintjes voorzichtig terug in zee gezet.
Laten we Freud dankbaar zijn voor de term sublimatie. Het omzetten van oerdriften als angst, seks en agressie in ambitie voor werk, kunst, wetenschap, sport of mededogen. Het leven is en blijft een wonder evenals het ontstaan ervan.

Schrijver: Anneke Haasnoot, 7 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: wereld

3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.292

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)