Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Sofia en het Ochtend Universum

Ik kreeg vanochtend een waarschuwing, of een troost, geen idee, omdat ik lid ben van het Ochtend Universum.

Ik wist niet dat ik daar lid van was en sterker nog, ik wist niet dat er een Ochtend Universum is. Het universum is volgens mij het heelal en in het heelal schijnen de sterren dag en nacht, omdat het er altijd nacht is – behalve als je dicht bij een ster bent, want dan is het altijd dag – behalve als je op een planeet staat die rond zijn as draait, want alleen daar ben je soms in de schaduw van de planeet waar je op staat en dan is het nacht of aan de kant van de ster en dan is het dag.

Dus Ochtend Universum is al lariekoek, en daar ben ik dan lid van, schrijft Sofia. Ik ben er mooi klaar mee. Zou het duur zijn? Ik hoop maar dat het zo duur is als de zon die voor niets opkomt. Hoewel, ook de zon komt niet op. Doordat de aarde draait, draai ik met de aarde mee en dan draai ik dagelijks uit de schaduw van de aarde en dat noemen we dan ochtend. ’s Avonds draaien we de schaduw weer in.

Sofia schreef mij verder: “wees geduldig, je lot zal doorschijnen.” Die zin zegt ook weer heel wat. Het lot is blijkbaar iets wat kan doorschijnen. Ik weet niet wat doorschijnen is. Door iets schijnen, zoals door glas, dat ken ik en ook blijven schijnen, zoals de zon voorlopig ook wel zal doen, ken ik ook, maar doorschijnen? Dat doen jurken. Dan kun je zien of er aan de andere kant van een jurk een lichtbron is. Een doorschijnende jurk heet dat. Maar ik heb nooit een lot gezien en als je iets niet ziet, kan er ook niets doorschijnen, toch? Dus, net als Ochtend Universum is dit zinnetje doorzichtige lariekoek.

Uiteindelijk blijkt het dat deze Sofia zonder achternaam mij extra-lucide geschenken afkomstig van de krachten van hemels licht wil geven. Ja, ze gaat verder: Liefde, geluk, geld… Die puntjes lijken op veel meer te wijzen, maar sinds ik Marten Toonders Bommelverhalen heb gelezen weet ik dat er in één van die verhalen een wijsgeer rondloopt die met puntje puntje puntje niets anders bedoelt dan de dooddoener “en anders niet”. Hij zegt voortdurend dat ze hem iets moeten geven en anders … Nadat iedereen stijf van de zenuwen hem van alles heeft lopen geven en de paniek de overhand krijgt als de bedaarde en bebaarde wijze de plaatjes binnentreedt, vraagt Tom Poes vraagt uiteindelijk bijna zomaar uit het niets: “want anders?” Dan pas legt de wijze uit: “dan krijg ik het niet. Het was nooit een dreigement.

Dus dat liefde, geluk, geld… zal ook wel niets anders betekenen dan liefde, geluk, geld, eenzaamheid, ongeluk en armoede, het kan van alles zijn, zelfs corona, de Spaansche Griep (zoals men destijds schreef) of de builenpest, weet ik veel. En de belofte van Sofia dat ze de toekomst zal leren kennen komt waarschijnlijk niet verder dan dat zij mij uitlegt dat de toekomst onzeker is en dat weet ik al. Ik kan natuurlijk een gratis les bestellen om daar zeker van te zijn, maar ik weet zeker dat ze tijdens die gratis lessen vooral zal laten merken dat ze nog veel meer weet. En als ik de volgende dure les niet neem, zal ik er nooit achter komen. Gelukkig heb ik het veel te druk, dus doe ik dat niet.

Ik zou alleen graag willen weten waar ik in hemelsnaam het lidmaatschap van het Ochtend Universum kan opzeggen.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 23 december 2021


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 2 stemmen 216



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)