Vijftig tinten grijs
Ik gaf een kusje op het okselplekje dat openviel toen ze haar arm op haar kussen uitstrekte.
Daarna beet ik er zacht in. Ik vroeg: wat heb je liever op die plek, een kusje of een licht erotische beet?
Een kusje, zei ze.
En als je zou moeten kiezen tussen altijd een kusje daar of twee keer een kusje en de derde keer een licht erotische beet?
Dan het laatste, zei ze lachend.
Zomaar een voorbeeldje van soft erotische literatuur. Er zijn ook zwaardere versies in omloop. Bijvoorbeeld deze uit 'Het boekenweekgeschenk' van Kary Kepla:
Het ging zoals ik had verwacht. Na tien seconden begon Berry me uit te kleden. Toen ik helemaal naakt was begon hij mij te likken. Mijn wangen, mijn hals, mijn rug, mijn billen, mijn benen. Toen vroeg hij of ik mijn ogen wilde sluiten. Ik deed het. Hij draaide me om en likte de voorkant van mijn lichaam, weer van boven naar beneden. Daarna ging zijn tong wild tekeer met mijn clitoris.
In 'Vijftig tinten grijs' van S.L. James staat de volgende passage:
Hmm… Hij is hard en zacht tegelijkertijd, als staal omhuld met fluweel en verrassend lekker: zilt en glad.
De plot draait om een maagdelijke studente die verliefd wordt op een knappe steenrijke miljardair. De laatste houdt behalve van haar nog meer van SM spelletjes. Hij weet haar zo ver te krijgen dat ze een contract tekent waarin ze zich volledig aan hem onderwerpt. Het verhaal is geschreven vanuit de vrouwelijke lust en dus voor vrouwen.
De bestsellerauteur heeft dit slim gezien. Veel vrouwen willen zoiets lezen in de geborgenheid van hun privé-sfeer. Daarna delen ze de verboden fantasieën met hun vriendinnen. Grenzen overgaan zonder dat je dat in het echte leven zou willen of durven. Maar bovenal zijn veel mensen, vooral vrouwen, ontevreden over hun seksleven. Ze zijn op zoek naar impulsen op een verborgen, veilige manier. Daar profiteert, hopelijk structureel, hun seksleven van. In elk geval zorgt de zucht naar erolit voor tevreden boekhandelaars die 'Vijftig tinten grijs' maar wat graag naast hun kassa leggen.
Zie ook: http://www.gmboekentekst.nl
Schrijver: George Knottnerus, 26 oktober 2012
Geplaatst in de categorie: literatuur
mijn lerares Nederlands zegt dat Vijftig tinten grijs geen literatuur is, en het boek turks fruit wel. hebben jullie hier een verklaring voor en is het waar?
Niemand beweert hier, Hendrik, dat 'er iets mis is met de constatering, dat mensen allerlei verboden fantasieen hebben.' En nog minder, dat 'sommige auteurs daarop inhaken'.
Eerder is zo'n boek, denk ik, een combinatie van eigen dromen en schrijfmotivatie. Mij lijkt dat anders dan 'inhaken'. Mag ik hieraan toevoegen, dat een column niet automatisch goed is, alleen al omdat een populair thema of boek het onderwerp is.
Over het algemeen lees ik (ook) de columns van George graag. Dat staat even los van deze milde kanttekeningen.
Ik zag trouwens een hele stapel van jouw boek "Vikingzoon" liggen op de overzichtstentoonstelling over de Vikingen in het Drentse Museum in Assen.
Vaak waardeer ik George zijn maatschappelijk betrokken columns. Maar deze komt op mij tamelijk 'slapjes' over. Met excuus voor mijn woordkeus.
"Maar bovenal zijn veel mensen, vooral vrouwen,
ontevreden over hun seksleven."
Ja, dat zou wel eens heel goed kunnen, goed gezien!